حقایق، شایعات و حدسیات

همین سالهای اخیر بود که سایه بیماری کریپتون ها درمیان نگهدارندگان آنابیاس ها وحشت ایجاد کرد. تقریبا تمام علاقه‎مندان تجربه از بین رفتن گیاه را طی چند روز پس از خرید آن دارند. اگرچه حدود ۱۵ سال پیش بود که گیاهان طبیعی را با گیاهان مصنوعی از این نظر که کدامیک مناسب تر هستند، مقایسه می کردند. دلیل چنین حملات بی رحمانه ای چیست؟ برای این سوال جواب قاطعی ندارم، به همین دلیل حقایق و شایعاتی که شنیده‌ام را با شما به اشتراک میگذارم. پس در این مقاله هم همراه نسیم یاس باشید تا از پوسیدگی گیاه آنابیاس آکواریوم یا همان آنوبیاس های پرطرفدار آکواریوم ها بیشتر بدانیم.

تصویر شماره ۱
با پیشرفت بیماری در آنابیاس، ریشه ها و ریزوم ها حالت له شدگی دارند و با کوچکترین لمس، از هم جدا می شوند.

برای شروع، لازم است اشاره کنم که تا کنون با چندین نوع مختلف بیماری آنابیاس مواجه شده‎ام. اولین آنها زمانی قابل تشخیص است که بافت دم برگ و ریزوم به سرعت شیشه ای شده و گیاه طی ۲ تا ۳ روز میمیرد.

به عنوان یک قانون، بیماری با یک تغییر ناگهانی مانند جابجایی گیاه، کاشت دوباره، گرمای یا سرمای بیش از اندازه نمایان می شود. تمام این موارد در مورد کریپتون ها نیز صادق است. با این تفاوت که بیماری، بافت نوک برگ ها را به جای ریزوم تحت تاثیر قرار میدهد. حتی ممکن است بیماری پوسیدگی بافت با مسمومیت ناشی از آمونیاک ناشی از تنفس گیاه آغاز شود.

تصویر شماره ۲
شیشه‎ای شدن ریزوم‎ها، نشان دهنده بیمارشدن آنابیاس است.

در برخی مواقع نتیجه، مرگ کامل گیاه خواهد بود. نمی توان به راحتی علت بیماری را ناشی از یک جابجایی ساده دانست. زمانی را به خاطر می آورم که یک دوجین بوته آنابیاس افضلی ناشی از گرم شدن بیش از اندازه در اثر شکستن لوله های آب از بین رفتند. در آن زمان گیاهان، تمام برگ های خود را از دست دادند اما از آنجایی که ریزوم گیاه سالم مانده بود، آنها به زودی احیا شدند. البته شرایط اولیه ای که گیاه در آن رشد کرده است بسیار مهم است.

هر چه آن شرایط بهتر بوده باشد، تحمل گیاهان در مقابل فاکتورهای مختلف بیشتر خواهد بود.

بعضی از علاقه‎مندان، نگهداری گیاهان در گلخانه را عامل خرابی می دانند. اگرچه چنین چیزی کاملا نادرست است. من آنابیاس ها را برای سالها بیرون از آب و بدون هیچ مشکلی نگهداری کرده ام. ازطرفی زمانی هم که به داخل آب منتقل شده اند، حتی یک برگ هم از دست نداده اند.

تصویر شماره ۳
این تصویر نشان میدهد که گیاه شما به بیماری پوسیدگی آنابیاس آلوده شده، و بیماری در حال پیشرفت است. درچنین نقطه‎ای، گیاه می بایست سریعا قرنطینه شود.

تصویر شماره ۴
لحاظ ابتدایی ابتلای گیاه. اگر درچنین زمانی اقدامات مناسب انجام گیرد، شاید امید زیادی برای نجات گیاه وجود داشته باشد.

اولین مشکل زمانی آغاز می شود که گیاه با چندین مدل عفونت متفاوت از محل کشت خریداری می شود.

در هر صورت علت، ارتباطی با مواد مغذی آلی جذب شده توسط گیاه ندارد، زیرا انتقال گیاهانی که با محلول های قوی و در گلخانه رشد کرده اند به آکواریوم ها معمولی بدون هیچ مشکلی صورت میگیرد. دومین نوع بیماری به پوسیدگی ریزوم معروف است. این یک بیماری کند است که می تواند طی چندین سال گسترش پیدا کند. خصوصیت این بیماری اینست که در مجرای ریزوم پخش می شود (معمولا نقاط سیاهی در مقطع ریزوم بریده شده دیده می شوند).

این بیماری مسری نیز می باشد، هر چند طبیعت آن همچنان واضح نیست، بنابراین دلیل آن میتواند باکتری یا قارچ باشد. همچنین ممکن است عفونت قارچی به سادگی و پس از آلوده شدن گیاه به بیماری، به وجود بیاید.

تصویر شماره ۵
شل و له شدگی ریزوم‎ها

تصویر شماره ۶
درحالی که بخشی از ریزوم‎ها دچار له شدگی شده‎اند، برخی نقاط تنها نشانه‎های اولیه بیماری را از خود بروز می‎دهند.

اگرچه به طور قطع دلیل اولیه متفاوت است. زمانی که پوشش ریشه های گیاه آلوده می شود، بیماری به ریزوم ها نیز سرایت میکند. بنابراین توجه به سیستم ریشه گیاه خریداری شده به منظور اطمینان از سلامت کامل آن مهم است.
ریشه نداشتن و یا کم بودن میزان آن می تواند یک هشدار یا نشانه برای خریدار تلقی شود. باید توجه داشت اعضای خانواده Araceae مانند کریپتون که با آنابیاس آلوده نگهداری می شود، به این بیماری دچار نمی شود. همچنین سایر آنابیاس‎های سبز دارای ریزوم یا دم برگ قرمز، به دلیل وجود خاصیت ضد قارچی در عامل تغییر رنگ آنها، به ندرت آلوده می شوند.

بیماری پوسیدگی ریزوم آنتبیاس به مراتب بیماری خطرناک تری نسبت به بیماری اول است. همچنین معالجه آن بسیار سخت و به جز در موارد نادری، امکان پذیر نیست. استفاده از مواد شیمیایی تماسی و داروهای جذبی توسط ریشه گیاه مانند فلود ایوکسینیل، اریترومایسین ، دیفنوکونازول، اکسی کلراید مس نمی توانند مشکل را به صورت کامل حل کنند.

تصویر شماره ۷
باشدت گرفتن بیماری، بافت گیاه نیز درگیر می‎شود.

از طرفی درمان تنها زمانی قابل انجام است که موجود آبزی در تانک موجود نباشد، در غیر اینصورت کشته خواهد شد. تقریبا تمام ضد قارچ ها و ضد باکتری هایی که در بالا اشاره شد، برای گیاهان نیز سمی هستند و علاوه بر کنترل عفونت، سیستم ایمنی گیاه را نیز سرکوب می‎کنند. بنابراین ممکن است برای خود گیاه نیز برای بازیابی ، زمان نسبتا طولانی نیاز باشد. از طرفی قبل از شروع درمان، حذف کامل بخش های آسیب دیده از اهمیت حیاتی برخوردار است. مشابه بیماری اول، در این حالت نیز گیاهان قوی تر نسبت به سایرین، آسیب پذیری کمتری دارند.

به علاوه، من با آنابیاس تجربه بیماری قارچی دیگری را نیز دارم که شامل پدیدار شدن دانه های سیاه رنگ بر روی ساقه و نهایتا سرایت آنها به ریزوم مشابه آنچه در بیماری پوسیدگی ریزوم اتفاق افتاده است می‎باشد. این بیماری با حذف به موقع برگ های آسیب دیده پیش از آزاد سازی هاگ ها قابل کنترل است.

تصویر شماره ۸
از نشانه‎های اولیه بر روی ساقه و برگ‎ها غافل نشوید. هرچه زودتر بیماری تشخیص داده شود، امید بیشتری برای نجات آن وجود دارد.

به عنوان نتیجه گیری ساده این بحث، داشتن دقت زیاد در هنگام خریداری گیاهان جدید به خصوص به ریزوم و ساقه ها پیشنهاد میشود. همچنین در صورت مشاهد هرگونه علایم بیماری، باید هرچه سریعتر بخش های آسیب دیده جدا شده و گیاهان آلوده از تانک خارج شوند. دقت کنید شدت مسری بودن بیماری درحدی است که حتی قیچی مورد استفاده باید ضدعفونی شود زیرا خود می تواند عامل انتقال آلودگی به سایرین باشد.

تصویر شماره ۹
با ظهور و پیشرفت بیماری، بهترین روش، جدا کردن و دور ریخت بخش‎های آلوده می باشد. به خاطر داشته باشید این بیمار به شدت مسری است.

نوشته و گردآوری : وحید پازوکی

لطفا به حق کپی رایت نسیم یاس و نویسنده احترام بگذارید

نوشته پوسیدگی گیاه آنابیاس اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.

تکثیر آنابیاس با استفاده از بذر

در طبیعت نیز تکثیر از طریق بذر بسیار معمول است. در غیر اینصورت بسیاری از گونه ها در اثر آلودگی به بیماری های مختلف منقرض می شدند. اکنون چنین شرایطی برای گیاهان آکواریومی که تعداد زیادی از آنها توسط علاقه مندان طی ۳۰ تا ۴۰ سال گذشته از طبیعت جمع آوری شده است نیز وجود دارد. روش های تولید مثلی سنتی گیاهان، مانند قلمه زنی در دراز مدت موجب پخش شدن بیماری های قارچی و ویروسی در محیط شده است.

تصویر شماره ۱٫
تنها روش قابل رقابت با کاشت بذر، روش کشت بافت است که به دلیل نیاز آن به تجهیزات مخصوص، انجام آن در منزل مشکل است.

در برخی مواقع میزان پخش شدن بیماری ها، فاجعه بوده است که منجر به نابودی یک گونه خاص گردیده است. این یک سرنوشت شوم است که آنابیاس نیز از آن مستثنی نیست. لذا ما در نسیم یاس سلسله مقالاتی با عنوان تکثیر با استفاده از بذر را آماده نموده ایم که در هر کدام به کاشت بذر گونه ای پر طرفدار اشاره می کنیم که مقاله پیش رو در خصوص آنابیاس ها می باشد که بخش اولین نیز محسوب می گردد.

مرحله اول تکثیر آنابیاس : گرده افشانی

از آنجایی که گرده افشانی مستقیما با بخش گل دهی گیاه در ارتباط است، یکی از جذاب ترین بخش های تولید مثل است. در شرایط گلخانه ای، آنابیاس در تمام طول سال گل می دهد، بخصوص در انواع کوچکتر. با وجود اینکه لامپ های فلورسنت معمولا ارزشی برای گل دهی گیاه ندارند، بسیاری از آکواریوم داران برای گل دهی در زیر آب تلاش می کنند. برای آنابیاس تنها گرده افشانی متقابل امکان پذیر است که آن هم تنها در هوا ممکن است.

تصویر شماره ۲٫
اجازه دهید غلاف غنچه خود را به سطح آب برساند تا از فضای مابین آب و سرپوش آکواریوم استفاده کند.

با این وجود، نداشتن گلخانه نمی تواند دلیلی برای انجام ندادن گرده افشانی آنابیاس برای شما باشد. زمانی که متوجه رشد یک غنچه آنابیاس در آب شدید، می توانید سطح آب را کم کرده و اجازه دهید غلاف غنچه خود را به سطح آب برساند تا از فضای مابین آب و سرپوش آکواریوم استفاده کند.

تصویر شماره ۳٫
برای اطمینان از گرده افشانی مناسب، به دو گل آذین نیاز است.

زمانی از که اصطلاح گرده افشانی متقابل استفاده میکنیم، در واقع از برقرار بودن شرط دومی صحبت میکنیم، حضور حداقل دو گل آذین . گل آنابیاس شامل یک غلاف و یک پایه است که هر دو جنس نر و ماده گیاه بر روی آن قرار دارند.

بخش پایینی پایه، گل ماده است در حالی که بخش بالایی آن نر است. مانند بسیاری از گیاهان خانواده Aroid، آنابیاس هم با پدیده ای به نام پروتروژینی شناخته می شود، پدیده ای که در آن ابتدا بخش ماده بالغ شده و سپس نر. دلیل اصلی این موضوع جلوگیری از پروسه خود-گرده افشانی است.

از اینرو گل های نر و ماده فعال از نظر فیزیولوژیکی و آماده برای تشکیل تخمدان، ممکن است در قسمت میانی ارتباطی بخش نر و ماده نیز وجود داشته باشند.

به منظور جلوگیری از خود–گرده افشانی، طبیعت راه کارهای خود را دارد. اولا در بسیاری از آنابیاس ها یک بخش انتقالی نر عقیم وجود دارد که توانایی ایجاد گرده را ندارد. دوما در زمان بلوغ بخش دوم (بخش نر)، سرپوش گل آذین سعی می کند کلاله بخش مادگی را بپوشاند.

تصویر شماره ۶٫
مطابق تصویر، بخش پایینی پایه گل ماده است در حالی که بخش بالایی نر است.

علیرغم تمام این تلاش ها در برخی موارد نادر خود-گرده افشانی اتفاق می افتد. اگرچه در چنین شرایطی، بذرهای تولیدی بسیار ناچیز خواهند بود. بنابراین اگر تصمیم جدی برای تکثیر آنابیاس از این طریق را دارید، به شایدها دل نبندید و دو گل آذین تهیه کنید.

فرآیند کامل گل دهی آنابیاس ۴ تا ۶ روز زمان می برد. گل های ماده طی روز های اول و دوم برای دریافت گرده ها آمادگی دارند. بنابراین برای یک گرده افشانی موفق لازم است یک گل آذینی داشته باشید که در مراحل انتهایی گل دهی باشد ونیز گل آذینی که به تازگی گل داده است. اگر دارایی آنابیاس شما محدود است، بنابراین پیدا کردن چنین شرایطی ممکن است ماه ها به طول بیانجامد.

تصویر شماره ۷٫
ساختار گل

از طرفی به دلیل رطوبت بالا در یک گلخانه کوچک، ممکن است گرده افشانی اصلا صورت نگیرد. از اینرو اگر شرایط مهیا شد، فرصت را از دست ندهید. به منظور جمع آوری گرده ها، باید گل آذین را بر روی یک برگه کاغذ تکان دهید. در چنین شرایطی اگر ماده به موقع گرده افشانی نشده باشد، گل آذین ارزش دیگری نخواهد داشت و حتی می توانید برای جمع آوری گرده ها، گل آذین را از گیاه جدا نمایید. سپس می توان گرده ها را داخل همان کاغذ و در یخچال با دمای ۲ تا ۱۰ درجه سانتیگراد نگهداری کرد.

تصویر شماره ۸٫
در طبیعت گرده افشانی توسط حشراتی از قبیل برخی از انواع سوسک ها و یا مگس میوه صورت میگیرد.

اگرچه گرده ها خصوصیات خود را برای مدت طولانی، مثلا بیشتر از یک ماه، حفظ نمی کنند. به منظور افزایش طول عمرشان، می توان آنها را به فریزر با دمای کمتر منتقل کرد، به این منظور باید مقداری سیلیکا ژل هم در محفظه قرار داد تا رطوبت اضافی را جذب کند.
بعد از جمع آوری گرده ها، باید برای گل دهی سری بعد منتظر ماند. گیاهی که قرار است گرده افشانی شود می تواند از همان گونه یا سایر گونه های آنابیاس باشد.

مرحله دوم تکثیر آنابیاس : شکوفایی

پس از گرده افشانی، مرحله بعد آغاز می شود، بلوغ جنین ها. این مرحله معمولا ۲ تا ۴ ماه به طول میانجامد. در این بخش، نقش انسان کمترین مقدار خواهد بود. بنابراین تنها منتظر میوه ها می مانیم. زمانی که شکوفایی رخ میدهد، یک حبه توت شکل دارای چندین بذر، در هر بخش گرده افشانی شده تشکیل می شود. در بسیاری از گونه ها، میوه با یک روکش پوشانیده شده است که بسته به گونه رنگ متفاوتی دارد.

حبه ها توسط یک روکش سبز کم رنگ پوشانیده شده اند در حالی که بافت میوه ی باز شده که از کلروفیل اشباع شده است به همراه پوشش گل آذین به طور فعالی در فتوسنتز شرکت می کنند. به عنوان یک قانون، گل آذین ها به سرعت پس از شکوفایی ازبین میروند اگرچه استثنائاتی هم وجود دارد.

تصویر شماره ۹٫
مراحل بارور شدن گل آنابیاس، میوه دهی و آماده شدن دانه ها.

تعداد بذرها در هر حبه بستگی به گونه آنابیاس و کیفیت گرده افشانی می تواند بین ۱۰ تا ۵۰ تکه تغییر کند. به طور کلی، یک میوه پر حاوی ۲۰۰ تا ۳۰۰۰ بذر خواهد بود. از طرفی سایز بذرها نیز بستگی به گونه آنابیاس متغیر است. طول بذر بین ۰/۸تا ۳ میلیمتر است.

در برخی موارد ممکن است میوه شروع به ترکیدن کرده و بذرها خود به خودی خارج شوند. به منظور موفقیت بیشتر در جوانه زنی، نباید منتظر پوسیدن بافت نرم جنین ها شد،

این موضوع به منظور جلوگیری از پدیدار شدن عفونت های ناخواسته در آینده است. بعلاوه برداشت یک میوه ۲ تا ۳ هفته قبل از شکوفایی، تاثیری در جوانه زنی آنها نخواهد داشت. در گیاهانی که حبه ها توسط یک روکش پوشانیده شده است، میزان بلوغ جنین ها با درجه سختی و سفتیشان سنجیده می شود (میوه شکوفا شده نرم است).

مرحله سوم : جوانه زنی و کاشت بذر آنابیاس

جوانه زنی بذرها، ظهور نهال و تبدیل شدنشان به یک گیاه بالغ، طولانی ترین مرحله است که نیاز به دخالت آکواریوم دار دارد. به منظور بیرون کشیدن بذرها، میوه های شکفته شده بریده شده و توسط الکل پاک می شوند (زیرا آلودگی زیادی توسط بخش نر بر روی آنها ریخته می شود)، بخش بالایی آنها بریده شده و پوشش شان برداشته می شود. حبه ها یا هر آنچه از آنها باقی مانده است توسط چاقویی که با آب جوشیده استرلیزه شده است، خراشیده می شوند.

اگر با یک حبه یکپارچه مواجه شوند، نیاز است که خرد گردند. پس از خروج تفاله ها، دانه های می بایستی شسته شده و آب ظرف تعویض شوند. به منظور شمارش بذرها، بهتر است از روش تقسیم چشمی مرتب کپه ها به نصف استفاده شود. در این صورت با شمارش کوچکترین کپه و دانستن تعداد تقسیم های انجام گرفته، مشخص کردن تعداد کل بذرها کار مشکلی نخواهد بود (تصویر شماره ۱۰)

تصویر شماره ۱۰٫
با استفاده از تقسیم بندی دانه ها به چندین کپه، شمردن بسیار ساده تر خواهد بود.

بذرهای تازه جدا شده از میوه ها، سفید رنگ هستند ولی قرار گرفتن در معرض هوا، رنگ آنها را به سرعت تیره و به ته رنگ قهوه ای تغییر خواهد داد. آنها را نمی توان خشک کرد، زیرا امکان جوانه زنی اشان به کلی از بین میرود. برعکس گیاهان مناطق معتدل، بذر آنابیاس، پوسته ای برای محافظت در مقابل خشک شدگی ندارد بنابراین بهتر است سریعا عملیات کاشت آنها به منظور جوانه زنی آغاز شود.

در مرحله استخراج و کشت بذرها، استرلیزه کردن حداکثری از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ ظروف ضدعفونی شده با الکل و همچنین آب جوشیده شده. در مراحل اولیه رشد، نهال های بذری جوان آنابیاس ها به سختی از پس کپک و جلبک ها بر می آیند، بنابراین حضور هر گونه عفونتی به شدت خطرناک است. به همین دلیل کاشت همه آنها در یک گلخانه توصیه نمی شود. بنابراین در نظر داشته باشید زمانی که در چنین شرایطی می توان بذرها را به نهال و سپس به یک آنابیاس تبدیل کرد، چرا باید ریسک کرد؟

تصویر شماره ۱۱٫
بذرهای آنابیاس از آب سبک تر بوده و در آن شناور می شوند.

در تکثیر با استفاده از بذر ، آنابیاس ها اولین سایه بان برای بذرها می تواند یک فنجان یا ظرف پلاستیکی معمولی باشد که با آب پر شده است. لازم است که به منظور جلوگیری از ورود گرد و غبار، بالای ظروف بسته شده باشد. نور مصنوعی در این مرحله نیاز نیست، نور طبیعی کافی از پنجره کفایت می کند. بذرها به دلیل نیروی ارشمیدوس در سطح آب شناور خواهند شد.

بعد از حدود یک هفته، اولین ریشه از بذرها خارج می شود. بعد از آن لازم است بذرها به بستری که برای یکسال آینده میزبانشان خواهد بود، منتقل شوند. انتخاب های فراوانی برای بستر وجود دارد که می تواند خاک رس، سنگریزه یا حتی پشم شیشه باشد. مهمترین ویژگی بستر، پاکیزگی است. به همین دلیل در این شرایط استفاده از خاک یا بستر مخلوط توصیه نمی شود.

می توان از ماده مغذی Kemira به صورت محلول ۵/۰ گرم در هر لیتر آب استفاده کرده و آنرا داخل کووت دارای بستر ریخت. بعد از دستیابی به یک تجربه مناسب، امکان فراهم کردن کود دست ساز نیز وجود دارد. در این صورت سطح محلول باید از سطح بستر کمی پایینتر باشد.

بهتر است بذرها به صورت جداگانه و با استفاده از یک شابلون به بستر منتقل شوند.

در این صورت امکان دستیابی به توزیع یکنواخت بذرها وجود خواهد داشت. درنظر گرفتن این نکته که نباید در جابجایی و انتقال بذرها تاخیر ایجاد کرد مهم است، زیرا دراینصورت، ریشه بذرها به سختی به یکدیگر میچسبند. به منظور جلوگیری از وارد شدن آسیب به بذرهای جوانه زده، می توان از یک قلمو خیس استفاده کرد. برای راحتی کار می توان از یک قلمو آرایشی مانند آنچه در تصویر نشان داده شده است استفاده کرد (تصویر شماره ۱۳)

تصویر شماره ۱۳٫

استفاده از شابلون برای کاشت بذرها، ساده ترین و ایمن ترین روش است. می توان از یک قلمو خیس برای سهولت کار بهره برد.

تکثیر با استفاده از بذر ، آنابیاس برای کاشت بذرها می توان از روش بذرپاشی نیز استفاده کرد. سعی کنید این کار را به صورت یکنواخت انجام دهید. در این روش می بایست بذرها را قبل از جوانه زنی کاشت و تقریبا بلافاصله پس از استخراج از جنین ها. برای راحتی کاشت، قبل از چسبیدن آنها به یکدیگر و برای توزیع یکنواخت، بذرها باید تا حدی خشک شوند.

متاسفانه امکان کاشت کاملا یکنواخت وجود ندارد، کاشتی که در آن نهال های بذری در عمق یکسانی از بستر قرار بگیرند. در هنگام رشد، نهال ها یکدیگر را تحت فشار قرار میدهند و در نتیجه مشکلاتی هم در کاشت آنها به این روش وجود خواهد داشت.

در هنگام کاشت گیاهان، آنها را در عمق بیشتری قرار دهید به گونه ای که ریزوم ها کاملا دفن شوند. در ادامه رشد گیاه، ریزوم ها به سطح منتقل خواهند شد.

در نظر داشته‌باشید که دستیابی به یک بوته با سایز متوسط ۱۵تا ۲۰سانتیمتر حدودا ۲تا ۳سال زمان‌میبرد. آکواریوم داران می توانند از نهال های بذری آنابیاس در تمام مراحل طراحی اشان استفاده کنند. مثلا یک فرش پوشیده شده از آنابیاس های شش ماهه را می توان برای جلوی یک تانک نانو ۲۰ لیتری استفاده کرد درحالی که از آنابیاس های شش ساله می توان برای دکوراسیون یک مخزن بزرگ ۳۰۰ لیتری یا بیشتر بهره برد.

تصویر شماره۱۶ .
با توجه به ابعاد و نوع آنابیاس، این گیاه زیبا را می توان در هر نوع آکواریومی استفاده کرد و از زیبایی منحصر به فرد آن لذت برد.

نوشته Slivun
ترجمه و تدوین توسط وحید پازوکی

لطفا به حق کپی رایت نسیم یاس و نویسنده احترام بگذارید

نوشته تکثیر با استفاده از بذر ، بخش اول : آنابیاس اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.