یون کلسیم و کربنات هیدروژن در آب دریایی به هم پیوند خورده است. به عنوان مثال ، هر دو یون برای فیزیولوژی زندگی دریایی از اهمیت حیاتی برخوردار هستند و نقش مهمی در سیستم بافر اکوسیستم آب شور دارند. آنها برای فرآیند آهک زدن در مرجان ها و همچنین جلبک های آهکی لازم هستند. با این حال ، در سیستم های بسته آکواریوم آب شور ، رشد اولیه ارگانیسم های مصرف کننده کلسیم مانند مرجان ها و جلبک های آهکی و فرآیندهای شیمیایی می توانند به سرعت غلظت آنها را بدنبال بی ثباتی سیستم و کاهش رشد مرجان ها را کاهش دهند.

در نتیجه ، لازم است که غلظت هر دو یون در محدوده طبیعی آنها ثابت باشد (غلظت کلسیم: حدود 420 میلی گرم در لیتر ، قلیایی 2.5-3.5 میلی لیتر در لیتر)

افزودن محلول های هیدروکسید کلسیم (کالک واسر) ، محلول های کلرید کلسیم / سدیم کربنات هیدروژن و راکتورهای کلسیم می تواند کاهش کلسیم را جبران کند