ماهی گلدفیش

اولین ماهی‎ای که به عنوان حیوان خانگی پرورش یافت!

مراقبت از گلدفیش‌‌ها

نگهداری گلدفیش ها کاملا آسان است. آب با کیفیت، رنج دمایی مناسب و غذا مناسب تمام چیزی است که لازم دارند.

• آب

اگر آب شهر شما کلر دارد، هر زمان که قصد اضافه کردن آب تازه را دارید باید از داروی‎های ضد کلر استفاده کنید. از طرفی پی اچ آب آنها باید بین ۲/۷ و ۶/۷ باشد. اگر پی اچ آب شهری شما با این رنج فاصله زیادی داشته باشد نیاز است که از تست پی اچ هم استفاده کنید.

• دما

گلدفیش‎ها ماهی‎های سردآبی بوده و در آب با دمای ۱۸ تا ۲۰ درجه (کمتر از ۲۲درجه) شرایط بهتری خواهند داشت. اگرچه آنها نسبت به دماهای پایین ترهم مقاومند اما دماهای بسیار پایین را تحمل نمی کنند.

اگر در ساختمان زندگی می‎کنید که شب‎ها دما به شدت کاهش می‎یابد، توصیه می‎شود دما را کنترل و ثابت کنید. حتی ممکن است نیاز باشد از هیتر استفاده کنید.

گلدفیش‎ها در برکه به خوبی دوام می‎آورند حتی زمانی که همه جا یخ میزند. در این شرایط تغییرات دما معمولا به کندی انجام میگیرد. اگر آنها را در برکه و خارج از خانه نگهداری می‎کنید، مطمئن شوید عمق آب حداقل ۷۰ سانتیمتر باشد. اگر اکسیژن کافی در آب وجود داشته باشد و لایه رویی آب یخ بزند، ماهی‎ها به کف آب رفته و تقریبا بی حرکت می‎مانند، انگار که بیهوش شده‎اند. دوباره با فرارسیدن بهار آنها تحرک خود را بازمی‎یابند. در چنین شرایطی گیاهان کمک شایانی در تامین اکسیژن آب خواهند کرد.

• غذا

گلدفیش‎ها همه چیزخوار بوده و تقریبا هر چیزی را می‎خورند. بسیاری از ماهی‎ها به عنوان فرصت طلبانی برای خوردن هرچیزی که بیابند، درنظر گرفته می‎شوند که گلدفیش‎ها نیز از جمله همین ماهیان هستند. البته از آنجایی که معده ندارند با اکثر ماهیان حاره‎ای متفاوت بوده و بسیار خورده و بسیار هم مدفوع دارند.

رنج گسترده‎ای از غذاهی مختلف برای گلدفیش‎ها ساخته شده‎است: انواع پولکی، پلت و حتی غذاهای زنده مانند میگوهای آب شور. به عنوان یک قاعده کلی گلدفیش‎ها باید چندین بار در روز تغذیه شوند و درصورت تغذیه بیش از اندازه، آنها بیشتر خورده و مدفوع بیشتری تولید می‎کنند که باعث آلودگی بیشتر و افزایش پی‎اچ آب خواهد شد.

استفاده از غذاهای با کیفیت در سلامت ماهی بسیار موثر است.

این موضوع برای سلامت ماهی‎ها مضر است. گلدفیش‎ها قطعا گیاهان آبی را خواهند خورد بنابراین گیاهانی را در تانک آنها قرار دهید که توسط آنها خورده نشوند.

• رسیدگی به تانک گلدفیش‎ها

تعویض هفتگی ۲۵ تا ۳۰ درصدی آب تانک گلدفیش‎ها توصیه می شود. میتوانید در تانک گلدفیش‎ها از حلزون‎ها به منظور خوردن جلبکها و کاهش رشدشان استفاده کنید.

جنسیت

در فصل تخم گذاری خارهای سفیدی بر روی آبشش و سر ماهی نر ظاهر می‎شود که به آنها برآمدگی‎های تولیدمثلی گفته می‎شود. با نگاه کردن به ماهی ماده از بالا می‎توانید در یابید که از ماهی نر چاق‎تر هستند، گلدفیش ماهی ماده در حال حمل تخم‎ها می‎باشد. در خارج فصل جفت گیری یا در دوران جوانی، تشخیص جنسیت ماهی تقریبا غیر ممکن است، اما در حالت کلی ماهی نر از ماهی ماده کوچک‎تر و بارک‎تر می‎باشد.

تصویربالا: برآمدگی‎های تولیدمثلی بر روی آبشش ماهی نر

تصویر راست: تفاوت بدن ماهی نر(بالا) و ماهی ماده (پایین)

تولید مثل

گلدفیش‎ تخم‎گذار هستند. آنها می توانند در گروههای کوچک پنج تایی هم تخم گذاری کنند اما از آنجایی که موجوداتی اجتماعی هستند، تخم ریزی در گروههای بزرگ را ترجیح می‎دهند. در محیط طبیعی فقط در بهار تخم گذاری می‎کنند. برای تخم ریزی در آکواریوم باید شرایطی مشابه محیط طبیعی را برای آنها فراهم کنید.

حداقل تانک مورد نیاز حدود ۸۰ لیتر می باشد و بهتر است از مولدین سالم و بدون بیماری استفاده نمایید. برخی از تکثیرکنندگان به منظور افزایش تمایل ماهی‎ها به تخم گذاری، ماهی نر و ماده را برای چند هفته دور از هم نگه می دارند. آکواریوم به آبی تازه و شاداب و سطحی برای چسبیدن تخم‎ها نیاز دارد. گیاهان پرپشتی که اکسیژن زیادی تولید می‎کنند مانند دم‎گربه‎ای برای این منظور مناسب هستند. البته از گیاهان مصنوعی نیز می‎توان بهره برد.

به منظور تهییج کردن ماهی ها می توان اندکی دما را کاهش داده و به ۱۱ درجه سانتیگراد رساند و سپس به آرامی مثلا ۲ درجه در روز افزایش داد. دراین حالت معمولا تخمریزی در دمای ۲۰ تا ۲۳ درجه اتفاق می‎افتد. استفاده از غذاهای با پروتئین بالا مانند کرم یا میگوی آب شور زنده توصیه می‎شود. سه بار در روز و به مقدار کم غذا بدهید. هرگز بیش از انداز غذادهی نکنید.

تانک جفت گیری که به خوبی توسط گیاهان پر شده است

غذاهای اضافی در کف تانک جمع شده وآب را آلوده می‎کند. تانک تکثیر به رسیدگی روزانه نیاز داشته و تا ۲۰ درصد تعویض روزانه کمک شایانی به کیفیت آب خواهد کرد.

قبل از تخمریزی، زمانی که دما به حد مطلوبی رسید، ماهی نر به صورت دوستانه‎ای شروع به تعقیب ماهی ماده می‎کند. این موضوع ممکن است چند روزی طول بکشد، در حالی که رنگ ماهی‏ها به شدت تشدید شده است. در حین تخمریزی ماهی ها به صورت دایره پهلو به پهلوی یکدیگر حرکت می‎کنند و ماهی نر ماده را به سمت گیاهان هول می‎دهد. این کار باعث می‎شود ماهی ماده چندین تخم کوچک گذاشته و در همان زمان ماهی نر آنها را بارور می‎سازد.

گلدفیش‎ها در حال تخمگذاری در برکه

تخم‎ گذاری ممکن است برای دو تا سه ساعت به طول بیانجامد و تعداد تخم ها گاها به ده هزار عدد هم می‎رسد.

در این زمان والدین شروع به خوردن تخم‎ها خواهند کرد. به همین دلیل بهتر است سریعا آنها را خارج کنید. تخم‎ها چهار تا هفت روز بعد بسته به دما هچ می‎شوند. تا زمانی که بچه‎‎ها بتوانند از غذاهای پولکی مصرف کنند، باید توسط غذای بچه ماهی‎ها تغذیه شوند. در ابتدا بچه‎ها به دلیل استتار و درامان بودن از خورده شدن توسط بزرگترها، به رنگ قهوه‎ای تیره یا سیاه خواهند بود و چندین ماه زمان خواهد برد تا رنگ اصلی خودشان را پیدا کنند، تقریبا زمانی که به اندازه ۲ سانتیمتری برسند.

بیماری‎ها

در آکواریومی که به خوبی رسیدگی شود، اکثر بیماری‎ها قابل پیشگیری هستند. با این وجود امکان مریض شدن ماهی‎ها وجود دارد و اگر درمان نشده رها شوند، ممکن است خطرناک شوند.

زمانی که یک ماهی تحت درمان قرار می‎گیرد، بهتراست ماهی به تانک بدون گیاه و شن دیگری منتقل شود. اگر بیماری در سرتاسر تانک اصلی پخش شده باشد، ممکن است درمان در همان تانک اصلی بهتر باشد. صرفنظر از اینکه ماهی را در تانک اصلی یا قرنطینه درمان می‎کنید، از دستورالعمل سازنده دارو استفاده کنید. برخی از داروها ممکن است با از بین بردن باکتری‎های مفید تانک تاثیر مخربی بر آن داشته باشند. بعضی مواقع نیز ممکن است نیاز باشد تا کربن فعال را از سیستم فیلتراسیون خارج نمایید.

اکثر بیماری‎هایی که گلدفیش‎ها را آلوده میکند و روش‎های درمان آنها با سایر ماهی‎های آب شیرین مشابه است. مهمترین عومل بیماری، عفونت باکتریایی، عفونت قارچی، انگل‎ها وتک‎یاختگان هستند. بیماریهای دیگری نیز هستند که ناشی از صدمات فیزیکی، تغذیه نامناسب و یا شرایط بد آب می‎باشند.

بیماری سفیدک یا ایک

یکی از معمول‎ترین بیماریها، سفیدک یا ایک می باشد که عامل آن تک‎یاختگان هستند. تشخیص این بیماری ساده است زیرا انگار ماهی نمک پاش شده باشد. درعین حال درمان بیماری نیز مشابه سایر بیماریهایی که عاملشان تک‎یاختگان می باشد، ساده است اما درصورتی که به موقع درمان نشود می ‎تواند کشنده باشد.

بیماری سفیدک در ماهی گلدفیش مانند دانه‎های نمک پخش شده است

انگل کرم تخت آبششی

انگل‎های بیرونی نیز نسبتا معمول بوده و اگر درمان شوند کشنده نخواهند بود. انگل کرم تخت آبششی، انگلی است به طول ۱ میلیمتر به همراه قلابهایی در اطراف دهان. آنها به آبشش یا بدن ماهی حمله می‎کنند. یکی دیگر از انواع انگل‎ها، آرگولوس می‎باشد که یک سخت پوست تخت کنه مانند به طول ۵ میلیمتر بوده و خود را به بدن گلدفیش‎ها می‎چسباند. کرم‎های قلابدار یکی دیگر از تهدیدهای علیه گلدفیش‎ها هستند.

آب آوردن شکم

یکی از انواع عفونت‎های باکتریایی، بیماری آب آوردن شکم بوده که اگر عفونت ایجاد شده در کلیه‎ها به سرعت از بین نرود، مرگبار خواهد بود. از آنجایی که عوامل دیگری نیز در به وجود آمدن این بیماری نقش دارند، تا مشخص نشدن علت اصلی آن، درمان قطعی برای آن وجود نخواهد داشت. پوسیدگی دم و باله ها نیز می‎تواند منشاء باکتریایی داشته باشد. نقاط سیاه یا ایک سیاه نیز یک بیماری عفونی انگلی است.

مشکل کیسه شناوری در برخی مواقع به قدری پیشروی می‎کند که ماهی کاملا تعادل خود را از دست می‎دهد

شنای غیر طبیعی یا مشکل ماهی در حفظ تعادل ناشی از بیماری کیسه شناوری است که می‎تواند دلایل متفاوتی داشته باشد. یبوست، تغذیه نامناسب، مشکلات فیزیکی و یا عفونت انگلی از دلایل عمده این بیماری است. استفاده از نخودفرنگی فریز شده می‎تواند به کاهش علایم بیماری و حتی بهبودی آن کمک نماید.