نمودار سازگاری ماهی‌های آکواریوم آب شور

ماهی‌های دریایی میلیون‌ها (میلیاردها؟) سال است که یاد گرفته‌اند چگونه در اقیانوس‌ها زنده بمانند. اگر این کار را نمی‌کردند، به سادگی الان اینجا نبودند. هر گونه روشی برای زنده ماندن ایجاد کرده اند، چه یک مکانیسم دفاعی واقعاً عالی (مثلاً شیرماهی وُلینتان و خارهای سمی‌اش)، چه آموزش گروهی (“ایمنی در تعداد” خطر خورده شدن یک ماهی تنها را در گروه کم می‌کند)، چه توانایی پنهان شدن از تعقیب‌کننده‌اش (در صخره‌ها یا مرجان‌ها)، چه از طریق روابط همزیستی (دلقک‌ماهی اگر شقایق‌های دریایی نبود، وجود نداشتند) یا فقط توانایی فرار.

بیرون آوردن یک ماهی از اقیانوس و قرار دادن آن در یک سیستم بسته، مانند آکواریوم خانگی، توانایی ماهی را برای فرار یا پنهان شدن از شکار به شدت کاهش می‌دهد. در عین حال، رقابت برای هر غذایی که در دسترس باشد را نیز افزایش می‌دهد.

نمودار زیر به شما ایده‌ای می‌دهد که کدام ماهی‌ها می‌توانند و کدام‌ها نمی‌توانند “معمولاً” در یک فضای بسته مانند آکواریوم با هم وجود داشته باشند. در بسیاری از موارد، این نمودار همچنین نشان می‌دهد که کدام یک با احتیاط خاصی همزیستی خواهند داشت. هیچ چیز تضمین شده نیست. همیشه استثنائاتی برای هر تعمیمی وجود خواهد داشت، اما این نمودار به شما نقطه شروعی می‌دهد تا بفهمید چه چیزی در آکواریوم شما جواب می‌دهد.

جدول سازگاری ماهی‌های آکواریوم آب شور

برای بررسی سازگاری ماهی‌های آکواریوم آب شور خود در یک آکواریوم، به جدول سازگاری ماهی‌های آکواریوم آب شور زیر نگاهی بیندازید.

چرا برخی ماهی‌ها با هم سازگار نیستند؟

ماهی‌های مختلف به دلایل مختلف با هم سازگار نیستند، اما همه چیز به رقابت برمی‌گردد. همه چیز در اقیانوس برای زنده ماندن، غذا خوردن و تولید مثل با هم رقابت می‌کند.

پنج نوع اصلی رقابت عبارتند از:

شکارچی/طعمه، حفاظت از قلمرو، حفاظت از جفت و جایگاه، حفاظت از تخم‌ریزی و رفتار تغذیه‌ای فرصت‌طلبانه.

شکارچی یا طعمه

دریافت‌کنندگان این نوع رفتار پرخاشگرانه به عنوان موجودات غذایی تلقی می‌شوند، مانند مارماهی اژدهایی (Enchelycore pardalis) که یک میگوی زینتی را مصرف می‌کند، یا شیرماهی که یک دلقک ماهی کوچک را مصرف می‌کند. این دسته تقریباً خود گویای همه چیز است. واضح است که نگهداری ماهی‌های شکارچی بزرگتر با هر چیزی که به اندازه کافی کوچک باشد و بتواند آن را به عنوان غذا بخورد، ایده عاقلانه‌ای نیست. بسیاری از آکواریوم‌داران ترجیح می‌دهند این نوع ماهی‌ها را در یک مخزن خاص از ماهی‌های شکارچی، با ماهی‌هایی مانند گروپرهای بزرگ، شاهین‌ها، اسنپرها و سایر گونه‌های شکارچی، نگهداری کنند.

حفاظت از قلمرو

مانند فرشته‌ماهی‌های جوان و راس ماهی‌ها که به دیگران حمله می‌کنند. وقتی صحبت از پرخاشگری قلمرو می‌شود، اکثر ماهی‌ها به یک شکل واکنش نشان می‌دهند، به خصوص وقتی که از قبل ماهی‌هایی را در آکواریوم مستقر کرده‌اید و بعداً یک هم گونه جدید اضافه می‌کنید. به طور کلی، وقتی همه ماهی‌های جدید را همزمان در آکواریوم قرار می‌دهید، تا زمانی که قلمروها مستقر شوند، اختلافاتی رخ خواهد داد. وقتی این کار انجام شد، ماهی‌ها معمولاً ساکن می‌شوند و زندگی ادامه می‌یابد. مشکل «آزار و اذیت» به احتمال زیاد هر زمان که یک ماهی جدید را به یک جامعه آکواریومی جاافتاده وارد می‌کنید، رخ می‌دهد و اغلب به نظر نمی‌رسد که چه نوع یا گونه ماهی باشد. ( هر گونه ای ممکن است با گونه خود یا سایر گونه ها رفتار قلمرو طلبانه داشته باشد )

محافظت از جفت و وضعیت

دریافت‌کننده این نوع رفتار تهاجمی، ماهی‌های دیگر از همان گونه هستند، مانند یک جفت دلقک‌ماهی جفت‌ خورده که به دیگران حمله می‌کنند. جالب است که اکثر گونه‌ها این نوع رفتار را از خود نشان می‌دهند. به عنوان مثال، اگر یک جفت از فرشته‌ماهی، پروانه‌ماهی، جعبه‌ماهی یا تقریباً هر نوع گونه جفت‌گیری‌شده دیگری را در یک مخزن قرار دهید و سپس بعداً یک نر یا ماده دیگر از همان گونه اضافه کنید، معمولاً ماهی‌های هم‌جنس به دنبال همان ماهی هم‌جنسی که تازه معرفی شده است، می‌روند. محدود کردن یک مخزن به یک گونه جفت‌گیری‌شده خاص عاقلانه است.

محافظت از تخم‌ریزی

دریافت‌کننده این نوع رفتار تهاجمی، همه ماهی‌های دیگر در نزدیکی یک منطقه لانه هستند، مانند دوشیزه‌ماهی که از تخم‌های خود در برابر ماهی‌های دیگری که ممکن است به منطقه لانه‌سازی آنها وارد شوند، محافظت می‌کند. نگهداری ماهی‌هایی که در آکواریوم‌های بزرگ‌تر در اسارت تخم‌ریزی می‌کنند، مفید است و نه تنها برای گونه‌های لانه‌ساز، بلکه برای سایر ساکنان مخزن نیز فضای کافی فراهم می‌کند. ماهی‌های پلاژیک یا “تخم‌ریزی آزاد”، مانند ماهی یلو تانگ، این نوع رفتار را نشان نمی‌دهند.

رفتار تغذیه‌ای فرصت‌طلبانه

دریافت‌کننده این نوع رفتار تهاجمی، همه ماهی‌ها و بی‌مهرگان دیگر هستند. نمونه خوبی از این رفتار، ماهی‌های ماشه‌خوار هستند که تقریباً هر چیزی را می‌خورند. ماهی‌هایی که این نوع رفتار را دارند، بهتر است در یک جامعه خاص از گونه‌های تهاجمی مخزن نگهداری شوند. بسیاری از اوقات، آکواریوم‌داران ماهی‌های ماشه‌خوار را با ماهی‌های ماشه‌خوار دیگر و همچنین شیرها، گروپرها، شاهین‌ها، اسنپرها و سایر گونه‌های شکارچی بزرگتر نگهداری می‌کنند.

در آخر نسیم یاس توصیه می کند : قبل از اضافه کردن هرگونه دام جدید به مخزن خود، عاقلانه است که در مورد الگوهای رفتاری خاص آنها اطلاعات کسب کنید تا از رقابتی که در نهایت منجر به از دست دادن برخی از ماهی‌ها و/یا بی‌مهرگان ارزشمند شما می‌شود، جلوگیری کنید.