نحوه جلوگیری و حذف سیانو باکتری ها از آکواریوم – کنترل جلبک لجن قرمز

علاقه مندان آکواریوم های آب شور این مقاله نسیم یاس به کوشش مهندس شفیع پور برای شما آماده شده تا هرچه بهتر بتوانید آکواریوم خود را مدیریت کنید .

ابتدا ببینیم سیانوباکتری چیست؟

این یک چالش است، بدترین احساس برای یک آکواریوم. مبارزه با شیوع ناخوشایند جلبک یا برخی آفت‌های دیگر می‌تواند ناامیدکننده باشد، به گونه‌ای که شما را وادار می‌کند تعهد خود را نسبت به ادامه نگهداری از آکواریومتان از دست بدهید. گفته می شود، بسیاری از این آفات، از جمله سیانو باکتری ها، اغلب می توانند به طور کامل از بین بروند یا حداقل تا حدی کاهش یابند که در آن کنترل بسیار آسان تنها با چند اقدام پیشگیرانه انجام شود.

سیانو باکتری که اغلب به آن “جلبک لجن قرمز” یا “سیانو” می گویند، در واقع نوعی جلبک نیست. بلکه یک باکتری فتوسنتزی است که در آکواریوم ما فرصت طلب است. در همه آکواریوم ها وجود دارد و تنها زمانی چهره بد خود را ظاهر می کند که شرایط برای رشد پربارش فراهم باشد. در یک مخزن متعادل و سالم، سیانوباکترها برای جذب منابع توسط باکتری‌های مفید و سایر میکروارگانیسم‌های درون مخزن از رقابت خارج می‌شوند.

گفتگو در مورد سیانو باکتری ها در آکواریوم ها قطعا در طول سال ها تکامل یافته است و جامعه آکواریومی به طور مداوم در حال یادگیری با کسب تجربه بیشتر است. سیانو یکی از رایج ترین بیماری ها برای علاقه مندان به اکواریوم های هم آب شیرین و هم آب شور است . ما در نسیم یاس صدها تماس و چت از طرف علاقمندان دریافت می کنیم که می پرسند چگونه از شر لجن قرمز خلاص شویم. در حالی که تکنیک‌های حذف بسیار مؤثری وجود دارد که در مورد آنها صحبت خواهیم کرد، بهترین روش کنترل این است که از لجن قرمز به طور کامل جلوگیری کنید ( یعنی پیشگیری بهتر از درمان است )  یا حداقل اطمینان حاصل کنید که این فرصت را به حداقل می‌رسانید.

سیانو باکتری روی بستر شنی

همانطور که در بالا ذکر شد، این یک باکتری پروکاریوتی فتوسنتزی است. این یکی از قدیمی‌ترین موجودات زنده در فسیل‌ها نیز هست. بسیار متنوع است و در تمام محیط‌های این سیاره وجود دارد، به اندازه کافی جالب است که یکی از معدود موجوداتی است که می‌تواند در محیط‌های بسیار سخت مانند بیابان‌ها، مناطق قطبی، آب‌های بسیار شور و حتی اطراف چشمه‌های آب گرم و دریچه‌های حرارتی وجود داشته باشد.

سیانو اکسیژن را به عنوان یک محصول جانبی فتوسنتز تولید می کند (دقیقاً به همین دلیل است که اغلب حباب های کوچکی را می بینید که در لایه های سیانو به دام افتاده اند) که آن را برای زندگی در سیاره زمین ضروری می کند! تصور می شود که یکی از اولین موجوداتی بوده که به اکسیژن رسانی به سیاره کمک کرده و مسئول تولید بیشتر اکسیژنی است که امروزه تنفس می کنیم.

وقتی علم سیانوباکتری ها را مطالعه می کنید، اغلب به عنوان یک سرگرمی دچار تعارض می شوید. در حالی که سیانو در یک آکواریوم مورد تحقیر قرار می گیرد، برای وجود حیات در سیاره ما حیاتی است! حقیقت این است که سیانو به اشکال مختلفی وجود دارد و بسته به نوع دقیق و محیط می تواند بسیار خطرناک باشد اما همچنین بسیار مفید است.

به عنوان مثال، سیانوباکتری ها شکوفه های بزرگی را در اقیانوس های جهان ما ایجاد می کنند، در درجه اول در مناطقی با آلودگی بالا، و به شدت برای زندگی دریایی مضر هستند. در عین حال، فیتوپلانکتون های تولید کننده اکسیژن، که اساس زنجیره غذایی دریایی است، همچنین حاوی سیانوباکتری است.

سیانو باکتری در یک آکواریوم

در یک آکواریوم آب شور، ما اغلب با لایه های قرمز تیره و تقریبا بنفش از سیانو باکتری های لزج مواجه می شویم که تقریباً هر سطح زیر آب را می پوشانند. گاهی اوقات به رنگ سبز روشن یا سیاه نیز ظاهر می شود. در مخازن آب شیرین، اغلب لایه های سیاه یا سبز آبی سیانوباکتری ها را می بینید.

هنگامی که سیانو باکتری ها خارج از کنترل رشد کنند، مرجان ها و سنگ های زنده را می پوشانند و خفه می کنند. وحشتناک به نظر می رسد و حتی می تواند تعادل باکتری ها را در مخزن شما از بین ببرد و در نهایت به بی ثباتی کمک می کند و حل مشکل را سخت تر می کند.

روش های موثر کنترل سیانوباکتری ها در آکواریوم

• کنترل کننده مواد مغذی نیترات و فسفات – NO3 و PO4
• درمان های شیمیایی و آنتی بیوتیک ها
• درمان های باکتریایی
• حذف فیزیکی

در زیر به هر یک از این موارد به تفصیل خواهیم پرداخت اما در نهایت بهترین روش کنترل پیشگیری است. اگر می‌دانید که چرا و چگونه سیانوباکترها در مخزن شما رشد می‌کنند، می‌توانید از آن اجتناب کنید. اگر ظاهر شد، به سرعت اقدام کنید تا مشکل را قبل از اینکه مضر شود برطرف کنید.

فیلم بالا توضیحات مهندس شفیع پور در باره سیانو باکتر و روش رفع ان است

جلوگیری از مشکلات سیانو باکتری در آکواریوم

سیانو باکتری ها را در مرحله اول از طریق سیفون حذف کنید. در صورت لزوم این کار را تکرار کنید.
مواد مغذی متعادل را حفظ کنید – فسفات کمتر از ۰.۱۰ ppm و نیترات کمتر از ۵ ppm.
ابر و اسفنج یا فیلتر ساک های خود را تمیز نگه دارید
یک بستر شنی تمیز نگه دارید و زباله ها را به طور منظم از سنگ ها جدا کنید.
جریان آب کافی را از طریق موج سازها تامین کنید زیرا اکسیژن رسانی را تضمین می کند و از تجمع ریزه ها جلوگیری می کند و سلامت مرجان ها را ارتقا می دهد.
دمای مناسب آب را حفظ کنید – رشد سیانو در آب گرم تسریع می شود
شیمی آب را ثابت نگه دارید – رشد مرجان به سبقت گرفتن از سیانو کمک می کند
به طور مسئولانه با غذاهای باکیفیت ماهی و مرجان خود را تغذیه کنید.

ما متوجه شدیم که سیانو باکتری ها می توانند در شرایط مختلف آکواریوم رشد کنند، اما اگر روی ثبات در همه جا تمرکز کنید، شانس خود را به شدت کاهش می دهید. سیانو باکتری ها در آب گرم سریعتر رشد می کنند، مشخص شده است که وقتی قلیائیت کم است رشد می کنند، به نظر می رسد در مناطقی با جریان کم آب و تجمع ریزه های زیاد رشد می کنند. مواد غذایی با کیفیت پایین و افزودنی ها به همراه ریزه های بیش از حد می توانند منجر به جمع آوری مواد آلی محلول شوند که مستقیماً به سیانوباکتری ها کمک می کند. شواهدی وجود دارد، بیشتر در روشنایی نورهای کم کیفیت با لومن و کلوین غیر استاندارد ، که یک طیف نور نامناسب ایجاد می کند می‌تواند باعث شیوع سیانو نیز شود.

این توصیه ممکن است برای بسیاری از شما حیاتی به نظر برسد، زیرا همه این موارد برای حفظ سلامت مطلوب آکواریوم به دلایل مختلف، نه فقط برای جلوگیری از سیانو باکتری، مورد نیاز است.

نیترات، فسفات و سیانو باکتری

در گذشته ، ما همیشه بر کاهش مواد مغذی (نیترات/فسفات) و جریان کم آب به عنوان عوامل اصلی شیوع سیانوباکتری ها تمرکز داشتیم. در آکواریوم‌های امروزی، متوجه می‌شویم که این قطعاً بخشی از معادله است، اما نه کل آن . سیانو می تواند در محیط های بسیار فقیر از مواد مغذی و همچنین محیط های بی هوازی (کم اکسیژن) رشد کند که تا حدی با تصور قبلی در تضاد است.
ما می توانیم این را به طور حکایتی ثابت کنیم زیرا شاهد رشد سیانو باکتری ها در مخازن صخره ای با سطوح ۰ فسفات و ۰ نیترات بوده ایم.

با در نظر گرفتن این موضوع، شما می خواهید در مورد متعادل کردن مواد مغذی خود به جای حذف ساده آنها فکر کنید. ما به همان اندازه رشد سیانو را در مخازن با نیترات ها و فسفات های غیرقابل شناسایی پیدا می کنیم که در تانک هایی با سطوح مواد مغذی بالا می بینیم. نکته کلیدی این است که هر دوی این پارامترها را در محدوده ایده آل نگه دارید و اجازه ندهید که نوسان داشته باشند. سطوح فسفات بالای صفر اما کمتر از ۰.۱۰ پی پی ام و نیترات های معقول زیر ۵ پی پی ام. این به «باکتری‌های مفید» که به‌عنوان لایه های قرمز ناخوشایند ظاهر نمی‌شوند، اجازه می‌دهد تا رشد کنند و برای منابع موجود از سیانو رقابت کنند.

سعی کنید با مدیا یا محلول های سورس کربن مانند مارین دینامیت نیترات و فسفات را بهتر کنترل کنید

ریزه های مواد آلی و غذا

نیترات و فسفات متعادل همچنین می تواند نشان دهنده سطح معقول مواد آلی محلول در مخزن باشد. اگر مقدار زیادی غذا یا مواد آلی پوسیده و ریزه باقی بماند، سطح نیترات و فسفات افزایش می یابد. سیانو باکترها می توانند مستقیماً از این مواد آلی محلول اضافی برای رشد استفاده کنند. به جای اینکه باکتری های مفید شما آن را دریافت کنند، سیانو باکتری ها اکنون می توانند آن را دریافت کنند! این رقابت است و شما می خواهید تعادل را به نفع باکتری های مفید خود حفظ کنید.

در یک مخزن بدون نیترات و فسفات کافی چه اتفاقی می افتد؟ شیوع باکتری‌های مفید شروع به کاهش می‌کند و به سیانو باکتری‌های همیشه انعطاف‌پذیر اجازه می‌دهد تا برای هر منبعی که در آکواریوم وجود دارد، با باکتری‌های کاهنده مواد مغذی رقابت کنند.

کاهش مواد مغذی

اگر نیترات و فسفات بالا مشکل دارند، آنها را کاهش دهید. فیلتراسیون خود را با چیزی مانند فیلتر رول ، اسکرابر جلبک یا رفیوجیوم بهبود دهید. تغییرات و سیفون آب مخزن را افزایش دهید. مطمئن شوید که ماسه ها و سنگ ها را تمیز می کنید که از تجمع ریزه های اضافی و مواد آلی حل شده در آب که حاوی نیتروژن و فسفر است جلوگیری می کند.

افزایش مواد مغذی

اگر صفر مضاعف وحشتناک (۰ نیترات و ۰ فسفات) و سیانو باکتری ها را تجربه می کنید، این سطوح را افزایش دهید و در عین حال سیانو را نیز حذف کنید. این روزها با تکنیک های پیشرفته فیلتراسیون و افزودنی های دوز کربن، این مشکل بسیار رایج تر است. تغذیه یا ورودی غذای خود را افزایش دهید، اضافه کردن باکتری یا سورس کربن را کاهش دهید یا به سادگی از محلول های افزایش دهنده نیترات و فسفات مصرف کنید.

موضوع مواد مغذی در آکواریوم های آب شور، به ویژه نیترات و فسفات، به طور گسترده پوشش داده شده است و به طور قطع در طول سال ها تکامل یافته است.

درمان های شیمیایی

انواع مختلفی از درمان های شیمیایی ایمن برای صخره ها یا “آنتی بیوتیک ها” برای آکواریوم ها موجود است. آنها در کشتن سیانو باکتری هایی که در آکواریوم شما رشد می کنند بدون آسیب رساندن به باکتری های مفید در مخزن شما موثر هستند. این درمان ها کار می کنند اما از بازگشت سیانو پس از پایان درمان و حذف ماده شیمیایی جلوگیری نمی کنند. مهم است که درمان را دقیقاً طبق دستور سازنده انجام دهید تا اثرات نامطلوبی بر مخزن شما نداشته باشد.

یکی از پر فروش ترین و پر مصرف ترین داروهای شیمیایی ضد سیانو باکتر محصول سیانو ریمور RX ام اف آکوا می باشد ولی در سایت نسیم یاس انواع دیگری هم هست که از اینجا می توانید مشاهده و تهیه کنید.

این مواد شیمیایی می توانند سطح اکسیژن را در آکواریوم پایین بیاورند و نیاز به سنگ هوایی دارند زیرا اسکیمر شما باید خاموش باشد تا از برداشتن دارو جلوگیری شود. پس از درمان، حتماً مواد شیمیایی را با استفاده از کربن ( ذغال اکتیو ) و تغییرات لازم آب حذف کنید. درمان های مکرر یک گزینه هستند، اما ما همیشه توصیه می کنیم قبل و بعد از درمان، سیانو باکتری های قابل مشاهده را از طریق سیفون حذف کنید. این به کاهش جمعیت عمومی سیانو کمک می کند و در عوض امکان رشد باکتری های مفید را فراهم می کند.

درمان های باکتریایی

در بیشتر از پیشرفت های اخیر، درمان های مبتنی بر باکتری در دسترس هستند که بر اساس رقابت باکتریایی که در مورد آن صحبت کردیم کار می کنند. سویه‌های باکتری مفید به آکواریوم اضافه می‌شوند تا به آرامی از سیانو باکتری‌ها برای منابع رقابت کنند.

حذف فیزیکی – چگونه سیانو باکتری ها را از آکواریوم خود حذف کنید

به عنوان یک سرگرمی قدیمی، فکر می کنم این مهم ترین قدمی است که می توانید برای غلبه بر شیوع سیانو باکتری بردارید. بلا را از مخزن خود بیرون بیاورید، در صورت نیاز هر روز این کار را انجام دهید. این شامل استفاده از یک سیفون ( انواع سیفون و لوازم نظافت ) برای کشیدن لایه سیانو باکتری ها از روی سنگ ها، شن و ماسه و سایر سطوح همراه با حذف ریزه ها است. بله، آب همراه با آن خارج می شود، بنابراین باید تبادل آب انجام شود. اگر مشتاق نیستید که اغلب اوقات آب شور جدید را مخلوط کنید، در واقع می توانید آب مخزن را با فیلتر کردن آن از طریق یک جوراب فیلتر بازیافت کنید.

فقط یک جوراب فیلتر دار و یک سطل یا سطل بزرگ برای خود تهیه کنید. جوراب فیلتر را به انتهای لوله سیفون خود ببندید و/یا ببندید. آن را در سطل بیندازید. هنگامی که سیفون خود را راه اندازی می کنید، سیانو و ریزه ها در جوراب گیر می کنند و آب تمیز از آن عبور می کند. سپس، پس از اتمام کار، فقط آن آب فیلتر شده را به آکواریوم خود برگردانید.

اگر تنبل نیستید ، به محض اینکه مشاهده کردید که حتی کوچکترین سیانو شروع به رشد می کند، این کار را انجام دهید، احتمال شیوع مضر سیانو را به شدت کاهش خواهید داد. در واقع، بهترین کار این است که سیانوباکتری ها را به صورت فیزیکی در کنار تمام روش های درمانی که در مورد آن صحبت کردیم، حذف کنید. این کار را قبل از یک درمان شیمیایی انجام دهید، آن را در کنار دوز باکتری انجام دهید، و مطمئناً آن را در کنار متعادل کردن مواد مغذی خود انجام دهید.

امیدواریم که این مقاله ارزشمند نسیم یاس براتون مفید بوده باشه ، منتظر نظرات ارزشمندتون هستیم.

نوشته روش از بین بردن سیانو باکتر قرمز در آکواریوم اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.

نوشته ریفینگ آسان با روش و متد زئوویت شرکت کورالن زاخت اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.

سطح قابل قبول نیترات در آکواریوم آب شور

نیترات حاصل از یونیزاسیون نیتروژن موجود در آب است. به عبارتی با شکستن مولکول های آمونیاک به نیتریت، نیترات تشکیل می شود. نیترات در آب های شیرین، حتی در سطوح نسبتاً بالا، غیر سمی است. اما در آکواریوم های آب شور، می تواند برای بی مهرگان دریایی مشکل ساز باشد. طبق تحقیقات انجام شده، میانگین نیترات مورد نیاز آکواریوم آب شور، در بازه ۱۰ تا ۴۰ ppm است. (ppm، یکای سنجش غلظت موادی از جمله مایعات است.)

البته اکثر آکواریوم داران حرفه ای معتقدند که غلظت نیترات نباید از ۲۰ ppm تجاوز کند، اما ایمن تر است در ۱۰ ppm نگهداری شود. البته میزان نیترات آکواریوم آب شور به عوامل بسیاری بستگی دارد. مهم ترین آن ها عبارتند از: کیفیت آب مصرفی، تعداد و نوع ماهی و گیاهان آکواریوم و…

چگونه می توان سطح نیترات آکواریوم در آب شور را کنترل کرد؟

برای اینکه سطح نیترات موجود در آکواریوم را کنترل نمایید باید به طور منظم میزان آن را اندازه گیری کنید. روش های متعددی برای این کار وجود دارند. وقتی صحبت تست آب آکواریوم می‌شود اغلب فکر می‌کنند کار پیچیده‌ای است، در حالی انجام این کار با روش‌ها و ابزار مختلف، بسیار ساده و راحت است.

یکی از این روش های بسیار آسان تست آب آکواریوم، استفاده از کیت تست می‌ باشد. کیت تست آب آکواریوم می تواند اندازه pH، غلظت قلیایی، درصد آمونیاک، نیترات و… آب را اندازه گیری کند. برای اندازه گیری میزان نتیرات آکواریوم در آب شور باید از آب آکواریوم نمونه بردارید و آن را با محلول تست ترکیب کنید. در نهایت رنگ محلول به دست آمده را با نمودار رنگی مقایسه کنید و میزان نیترات موجود در آب را تشخیص دهید.

مضرات وجود نیترات بیش از حد در آکواریوم آب شور

نیترات ماده سمی و شیمیایی است وجود آن برای رشد و پرورش موجودان درون آکواریوم لازم است. به همین دلیل باید میزان آن در آب به طور دقیق بررسی شود تا از تجمع نیترات در آکواریوم (که به عنوان سندرم مخزن کهنه نیز شناخته می شود)، جلوگیری شود.

کنترل میزان نیترات آکواریوم آب شور، نیاز به دقت بالایی دارد. چرا که وجود بیش از حد نیترات در آکواریوم آب شور باعث مرگ موجودات و گیاهان موجود در آکواریم آب شور می شود. همچنین نوزاد ماهی ها و خود ماهی ها در زمان تخم گذاری نسبت به مقدار نیترات موجود در آب بسیار حساس هستند. ازطرفی نیترات باعث رشد انواع جلبک در آکواریوم می‌ شود که حکم علف هرز را دارد.

به طور کلی می توانیم بگوییم افزایش نیترات آکواریوم آب شور باعث می شود:

• ماهی ها کم اشتها شوند و به مرور زمان نسبت به غذا واکنشی نشان ندهند. در نهایت لاغر شوند.
• سطح اکسیژن در آب کاهش پیدا کند و در نتیجه تنفس ماهی ها بیش از حد و سریع شود.
• ماهی ها به سطح آب بیایند و در سطح آن به تنفس و شنا بپردازیند.
• و…

در نهایت هم اگر به موقع فکری برای کاهش نیترات آکواریوم در آب شور نکنید، این موضوع منجر به مرگ ماهی‌ها خواهدشد.

راه کارهای کاهش نیترات موجود در آکواریوم آب شور

اگر میزان نیترات موجود در آکواریوم آب شور از ۴۰ ppm بیشتر شود، باید نسبت به کاهش سطح نیترات آکواریم در آب شور اقدام فرمایید. روش های متعددی برای کاهش نیترات آکواریوم آب شور وجود دارد. ما در ادامه شما را با انواع راه کارهای کاهش میزان نیترات آکواریوم در آب شور، آشنا خواهیم کرد.

استفاده از آکواریوم بزرگ تر یا پرورش تعداد ماهی کمتر

یکی از عواملی که باعث می شود نیترات آب آکواریوم افزایش پیدا کند، فضولات ماهی ها است. به همین دلیل توصیه می شود همیشه با توجه به ابعاد آکواریوم خود تعداد ماهی های پرورشی در آن آکواریوم را انتخاب نمایید.

اگر تعداد بالایی ماهی را در آکواریوم کوچکی پرورش می‌دهید اولین توصیه به شما این است که تعداد ماهی‌هایتان را کم کنید یا از آکواریوم‌های بزرگ‌تری استفاده فرمایید.

کم کردن میزان نیترات موجود در آکواریوم آب شور با استفاده از فیلتر رزین

رزین یک پلیمر است که با تبادل یونی نیترات موجود در آب را جذب می‌ کند. با استفاده از فیلترهای مختلف رزینی، می توانید انواع مواد شیمیایی را به میزان مختلفی از آب حذف کند. استفاده از فیلترهای رزینی، یکی از رایج ترین راه های کاهش نتیرات در آکواریوم آب شور است ولی باید بدانید رزین نه تنها نیترات بلکه تمام مواد شیمیایی را جذب می‌ کند. این موضوع باعث اشباع شدن آب آکواریوم می‌ شود و در این حالت باید آب را احیا یا تعویض کنید. بنابراین در فیلترهای رزینی باید به میزان اشباع شدن آب، مقدار و ترکیبات همراه رزین دقت کنید.

بسیاری از افراد برای جلوگیری از حذف تمام مواد شیمیایی آب توسط فیلترهای رزینی، از ترکیبات مختلف مانند کربن، سرامیک و… استفاده می‌ کنند.

کاهش نیترات در آکواریوم آب شور به کمک دستگاه تصفیه

یکی از روش های به صرفه و اقتصادی کاهش نیترات آکواریوم در آب شور، استفاده از دستگاه های تصفیه موجود در بازار است. دستگاه تصفیه از یک یا چند فیلتر تشکیل شده و می‌ تواند مواد شیمیایی و سمی از جمله نیترات را از آب آکواریوم حذف کند. نوع دستگاه تصفیه ای که برای کاهش نیترات آکواریوم از آن استفاده نمایید را باید با توجه به ابعاد آکواریوم، انواع ماهی و گیاهان موجود در آن و… انتخاب کنید.

کم کردن و کنترل میزان نیترات موجود در آکواریوم آب شور با استفاده از افزودنی ها

افزودنی‌ها که به عنوان پاک کننده‌های نیترات نیز شناخته می‌شوند، فیلترهایی هستند که موجب کاهش نیترات آکواریوم به روش شیمیایی یا بیولوژیکی می‌شوند. افزودنی های بسیاری برای کاهش نیترات آب آکواریوم وجود دارد. انواع قرص، پودر، مایع و… از جمله پاک‌کننده‌های نیترات هستند که در محفظه فیلتر قرار می‌گیرند و برای ماهی‌ها یا گیاهان آکواریوم شما خطرناک نیستند. برخی از افزودنی ها، موارد دیگری را جدا از نیترات کنترل و حذف می‌ کنند.

برای استفاده از افزودنی ها باید روش استفاده از هر کدام را بدانید و به مقدار متناسب استفاده کنید. دُز بالای مواد افزودنی برای کاهش نیترات آکواریوم، آب را برای پرورش ماهی ها نامناسب می‌ کند.

کاهش و کنترل سطح نیترات موجود در آب شور با استفاده از گیاهان آبزی

گیاهان آبزی مختلفی هستند که نیترات موجود در آب را جذب و از آن تغذیه می‌ کنند. برای کاهش سطح نیترات در آب آکواریوم می توانید از گیاهان آبزی مختلفی استفاده نمایید.

توجه داشته باشید که اگر سطح نیترات از حدی بیشتر باشد گیاهان آبزی مورد استفاده دیگر قادر به جذب آن نخواهند بود. در نتیجه استفاده از گیاهان آبزی به تنهایی برای تصفیه آب آکواریوم کافی نیست، تنها باعث می‌شود دیرتر اقدام به احیای آب کنید.

تعویض یا رقیق کردن آب (یکی از بدترین راه کارها)

تعویض یا رقیق کردن آب آکواریوم یکی از بدترین راه کارهای کاهش نیترات آکواریوم آب شور است. چرا که این روش آب زیادی را هدر می کند، هزینه بالایی دارد، همچنین ممکن است باعث مرگ ماهی شود. بنابراین توصیه می‌شود که این راه کار آخرین کاری باشد که برای کاهش نیترات آکواریوم در آب شور، انتخاب می‌کنید.

البته نا گفته نماند که به طور کلی شما باید آب آکواریوم را تعویض نمایید. اما در صورتی که از روش های بالا استفاده نمایید تا چندین ماه نیازی نیست این کار را انجام دهید.

حذف یا کاهش نیترات به روش تعویض یا رقیق کردن آب به این صورت است:

در این روش مقدار مشخصی از آب آکواریوم خالی می شود و آب جدیدی به آکواریوم اضافه می گردد. با جایگزینی درصد خاصی از حجم آب آکواریوم می‌ توانید مقدار مشخصی از نیترات را کاهش دهید. برای مثال اگر ۲۰% حجم تانک را تخلیه و آب استاندارد (غلظت نیترات ۱۰ ppm) پر کنید، میزان نیترات از ۴۰ ppm به ۳۴ ppm می‌ رسد. جدول زیر به شما نشان می‌دهد که هر میزان تخلیه آب و جایگزین آن با آب استاندارد، چقدر از نیترات آکواریوم آب شور را کاهش می‌دهد.

در مقایسه با سایر راه های کاهش نیترات آکواریوم آب شور می توان گفت این راه آب زیادی مصرف می کند و در مقابل سطح نیترات آکواریوم را به اندازه نا چیزی کاهش می دهد. در نتیجه این روش تاثیر بسیار کمی دارد.

کم کردن نیترات با استفاده از روش های بیولوژیکی (جدیدترین راه کاهش نیترات)

در حال حاضر، یکی از جدیدترین راه کارهای کاهش نیترات آکواریوم در آب شور، روش‌های بیولوژیکی هستند. از روش‌های بیولوژیکی می‌توان برای کاهش و کنترل سطح نیترات آکواریوم استفاده کرد. در این روش از انواع مختلف میکروب‌ها برای این کار استفاده می‌شود.

در واقع طی این روش میکرو اُرگانیسم‌‌های متنوعی به آکواریوم اضافه می‌شود که از نیترات برای زیستن استفاده می‌ کنند یا آن را به ماده دیگری تبدیل می‌ کنند. میکرو ارگانیسم ها به انواع هوازی و بی‌ هوازی تقسیم می‌ شوند. از جمله باکتری های معروفی که برای کاهش نیترات آکواریوم مورد استفاده قرار می گیرند، می توان به باکتری هتروتروف و باکتری‌های غیر گوگردی بنفش اشاره کرد.

باکتری هتروتروف، یک نوع میکرو ارگانیسم هوازی است که به سرعت نیترات را جذب می کند. اما این باکتری از منبع کربنی مانند اتانول تعذیه می کند. در نتیجه برای اینکه این باکتری بتواند سطح نیترات آب آکواریوم را کاهش دهد، باید به آب اتانول اضافه شود. اتانول باعث آلوده شدن آب آکواریوم می گردد، در نتیجه کاهش نیترات آکواریوم در آب شور با استفاده از باکری هتروتروف باید زیر نظر افراد متخصص انجام شود.

باکتری های غیر گوگردی بنفش از جمله میکرو ارگانیسم های بی هوازی هستند. این باکتری‌ها طی مدت زمان بیشتری سطح نیترات آکواریوم آب شور را کاهش می‌دهند و نیازی به منبع کربنی ندارد، چرا که از مواد آلی موجود در عمق رسوبات زیرین آکواریوم تغذیه می کنند.

به طور کلی می توان گفت جامعه میکروبی آکواریوم باید تا حد ممکن پویا و متنوع پرورش داده شود. برای داشتن چنین شرایطی در آکواریوم می‌‌توانید از بستر ماسه‌‌ای عمیق، داروهای تلقیح کننده باکتری و افزودن منظم غذاهای باکتریایی استفاده نمایید و این‌ها را به صورت تهاجمی مدیریت نمایید تا موجودات و گیاهان آکواریومی را در یک محیط نسبتاً عاری از جلبک، زندگی کنند.

نکات مهم درباره نیترات و آکواریوم که باید به آن توجه کنید

• با افزایش سطح نیترات در آکواریوم، رشد جلبک های خودرو شیوع می‌ یابند و آب آکواریوم سبز می‌ شود. این اتفاق سلامت موجودات آکواریومی را به خطر می اندازد.
• نیترات موجود در آکواریوم نباید از مقداری کمتر باشد زیرا موجودات و گیاهان برای زندگی به آن نیاز دارند.
• مواد غذایی ماهی ها باعث افزایش نیترات موجود در آب می‌ شود. در نتیجه از دادن غذای بیش از حد خودداری کنید.
• با استفاده از گیاهان، سنگ‌ها و انواع شن‌ها می‌‌توانید تعویض و احیای آب آکواریوم را به تاخیر بیاندازید.
• با رعایت یک دوره تعویض منظم آب با استفاده از آب تصفیه شده، افزودن فیلترهای شیمیایی، نصب محل نگهداری رشد میکروب‌های مفید هرگز نیازی به جمع آوری نیترات مازاد ندارید.

توصیه فروشگاه آکواریوم نسیم یاس به شما

بیشتر روش های کاهش نیترات آکواریوم که در این مقاله به آن ها اشاره شده، به تنهایی بازدهی خوبی ندارند. بنابراین به شما توصیه می‌کنیم برای کنترل و کاهش نیترات در آکواریوم آب شور، چندین روش را با یکدیگر به کار بگیرید. یکی از بهترین کارهایی که با استفاده از آن می‌توانید سطح نیترات آکواریوم را کنترل نمایید، ترکیب روش‌های مکانیکی و روش‌های بیولوژیکی است. چرا که ترکیب این دو روش هم در هزینه و وقت شما صرفه جویی می کند، هم در دراز مدت باعث افزایش کیفیت آب آکواریوم می شود.

مثال:می‌توانید با استفاده از تغییر حجم مخزن، استفاده از موج ساز در آکواریوم یا تغییر موقعیت سرهای دمنده اکسیژن جریان‌های تصادفی در آکواریوم بسازید. همچنین در کنار این کارها، جامعه میکروبی پویا و متنوعی نیز در آکواریوم ایجاد کنید. در نهایت با بررسی و کنترل مداوم سطح نیترات، سلامت موجودات پرورشی خود را حفظ کنید. با انجام این کار علاوه بر حفظ سلامت موجودات آکواریومی، در هزینه های نگهداری آکواریوم نیز صرفه جویی می کنید.

در پایان لازم به ذکر است که راه‌کارهایی که در این مقاله مطالعه کردید هم رای آکواریوم‌های تزئینی خانگی و هم برای مراکز پرورش صنعتی بزرگ قابل استفاده‌اند. امیدواریم با مطالعه این مقاله موفق به کنترل و کاهش سطح نیترات موجود در تانک خود شوید.

نوشته جدید ترین راه کارهای کاهش نیترات آکواریوم در آب شور اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.

با سلام به آکواریوم دوستان در این مقاله سعی دارم یک خبر خیلی عالی به علاقه مندان آکواریوم های مرجانی بدهم و اون این است که دیگر میتوانید بدون نگرانی اقدام به نگهداری از تانک رویایی خود بکنید.بسیاری از شما پس از جستجو های فراوان و برخورد با قیمت های وحشتناک از داشتن تانک ریف لذت بخش نا امید شدید ، امروز میخواهم ترفندهایی برای ستاپ آکواریوم مرجانی نانو اقتصادی ترین حالت ممکن برای یک تانک نانو را عرض نمایم.از شیشه و خود تانک گرفته تا سیستم نور و موجودات زنده . پس با ما در نسیم یاس همراه باشید تا لذت آکواریوم داری را بچشید.

خب قبل از هرچیزی به یک شیشه با ابعاد مناسب نیاز دارید.

میتوانید از ابعاد استاندارد تانک های آماده خارجی شرکت های معتبر مانند innovative marine ، red sea ، sobo ، camry و … استفاده نمایید. برای مثال من مدل fusion 10 را مبنای ابعاد تانک خود قرار میدهم. ولی در نظر داشته باشید که می توانید مشابه این تانک را با قیمت کمتر خودتان بسازید یا به تیم نسیم یاس بسپارید تا با بهترین کیفیت برای شما آماده کنند که البته برای محاسبه و سفارش ابتدا باید در سایت عضو شده و وارد شود و سپس به بخش سفارش ساخت آکواریوم مراجعه کنید و درخواست خود را ثبت کنید.

پس از شیشه به سیستم فیلتراسیون و سامپ میرسیم.

شما به راحتی میتوانید با پلکسی مشکی و کمی خلاقیت سامپ خود را طراحی کنید.

خوشبختانه سامپ ما بسیار ساده است و نیازی به محفظه ای برای اسکیمر نداریم. فقط از ابر مدیای کشت باکتری و واتر پمپ استفاده میکنیم. در صورت نیاز از بخاری هم استفاده کنید .پس از ستاپ سامپ سراغ مهیا کردن شرایط برای اکوسیستم خود میرویم. برای پوشش کف از شن استفاده میکنیم و برای جایگذاری مرجانها از سنگ که هر دو نوع مرده و زنده سنگ ها موجود است. که به اصلاح لایو راک معروف هستند.

اما توصیه من استفاده از نوع مرده است زیرا از لحاظ ورود موجودات نا خواسته و مزاحم امن تر است. این سنگها در آینده و با ایجاد کرولاین برروی آنها محل مناسبی برای کشت باکتری های مفید تانک شما خواهند بود.پس از آبگیری نیز از محول باکتری استارتر برای تسریع در سیکل ازت استفاده کنید.

در این بخش از ستاپ آکواریوم مرجانی نانو از نوع ساده ، به قسمتی رسیده ایم که میبایست نهایت خلاقیت خود را بروز بدهیم.

شما میتوانید از سیستم های نور شرکتی استفاده کنید اما من قصد دارم تا نحوه ساخت نور مورد نیاز تانک نانو و مرجان هایی را که میتوانید با آن نگهداری کنید را توضیح داده و معرفی کنم . وسائل لازم برای ساخت سیستم نور پی سی بی خطی بنابر تعداد ال ای دی مورد نیاز درایور و خود لامپ ها هستند که باید روی پی سی بی ها لحیم شوند.

نکته دیگر رنگ لامپ ها میباشد. ما در اینجا فقط از سفید ۱۰۰۰۰کلوین و آبی ۴۵۶ نانومتر ۱وات استفاده میکنیم. تعداد آبی و سفید باید برابر باشد برای مثال در عکس بالا از سه آبی و سه سفید استفاده شده .برای زیبایی کار هم میتوانید قابی ازپلکسی بسازید.

برویم سراغ شرایط آب ابتدا به آب ro نیازمندیم تا عاری از کلر و فلزات سنگین باشد سپس اقدام به افزودن نمک طبق دستور العمل میکنیم.

اکنون میخواهم ریف های شما را معرفی کنم .بهترین گزینه ها برای شما خانواده پلیپ ها و ماشروم ها هستند که حساسیت پایینی در پارامتر های آب دارند. برای نگهداری این موجودات به محلول های ساده ای مانند آمینو اسید ، عناصر کمیاب و غذای ریف احتیاج دارید. و هزینه گزافی روی دست شما نمیگذارند. در ذیل میتوانید عکس ان ها را مشاهده نمائید.

یک نمونه از پلیپ های آب شور

ماشروم آب شور

تانک شما هنوز یک چیز کم دارد. شما میتوانید از ماهیانی مانند دلقک ها یا دامسل استفاده کنید.

دامسل آب شور

دلقک ماهی آب شور

حتما از تیم نظافتچی مثل گابی ها یا میگوی کلینر استفاده کنید. سعی کنید هفتگی تانک خود را تمیز کنید و ۳۰ درصد سیفون بزنید تا پارامتر های آب در مقادیر مناسب باقی بماند ( زیرا ما از اسکیمر استفاده نکردیم ) با توجه به ابعاد کوچک تانک شما تبخیر آب در ان بسیار مشهود است و باید با آب شیرین بدون کلر جایگزین شود .

این مقاله یک نوشته و راهنمای ساده بود برای اینکه بتوانید استارت بزنید و آب شور داشته باشید ، بعدا کم کم حرفه ای تر عمل می کنید و یک تانک فول ریف خواهید داشت . امیدوارم توانسته باشم تمامی ابعاد را مورد بررسی قراردهم.قصد داشتم تا نشانتان بدهم که هیچ پیچیدگی خاصی وجود ندارد فقط باید نکات ذکر شده را رعیت کنید و لذت ببرید.

لطفا به حقوق نسیم یاس و نویسندگان آن احترام بگذارید

نوشته و ترجمه : احسان حسینی

نوشته ستاپ آکواریوم مرجانی نانو از نوع ساده اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.

بررسی تعریف ، اجزاء ، رفیجیوم

سامپ در واقع مخزن آبی است که در زیر آکواریوم قرار گرفته و در اولویت اول ، جهت نگهداری و قرارگیری تجهیزات فیلتراسیون در آن استفاده می شود. آکواریوم‌ها یکی از سرگرمی هایی افراد با اجناس و کالاها و تجهیزات گرانقیمت می باشند. هرچند شما می توانید با استفاده از کمترین تجهیزات، آکواریوم خود را راه اندازی کرده و از نتیجه آن نیز راضی باشید. اما داشتن فیلترهای خاص و موارد اضافی می تواند نگهداری آکواریوم را بسیار آسان کند.

اما این تجهیزات و ابزارها می توانند فضای قابل توجهی را اشغال نموده که ممکن است همیشه نیز زیبا نباشند. در این زمان است که سامپ وارد عمل می شود. داشتن یک سامپ به شما این امکان را می دهد که انواع تجهیزات را به داخل سامپ منتقل کنید. (این تجهیزات معمولا فضای داخل آکواریوم را اشغال کرده و باعث کوچکتر شدن محل زندگی آبزیان آکواریوم شما می شود). با این کار همه تجهیزات از آکواریوم حذف و در سامپ پنهان می شود. در نتیجه آکواریوم شما ظاهر بسیار شیک تر و تمیزتر خواهد یافت.

تهیه سامپ مخصوصاً در آکواریوم های بزرگتر جهت عملکرد بهتر پروتئین اسکیمر ها و راکتورها و سایر تجهیزات که به صورت آویزان نصب شده، بسیار کارآمد و مهم بوده تا این تجهیزات بتوانند فیلتراسیون مناسبی داشته باشند.

مزیت عمده سامپ

مزیت عمده دیگر سامپ این است که سیستم آکواریوم شما آب بیشتری خواهد داشت. اصل رقیق سازی به این صورت است که با مخلوط کردن آلاینده ها و سایر مواد در مقدار آب بیشتر، غلظت آلاینده های و سایر مواد و املاح حل شده را کاهش داد. البته این کار می تواند برای ما مفید و هم مشکل ساز باشد. مثلا اگر آب بیشتری داشته باشیم، باید نمک و سایر مکمل ها را نیز به مقدار بیشتر به آب اضافه کنیم تا مطمئن شویم که پارامترهای آکواریوم در محدوده مناسب و کافی قرار دارند.

جایی که رقیق سازی به ما کمک می کند، در مورد آلاینده ها است. اساساً، هرچه آب یک سیستم بیشتر باشد، آلاینده های بیشتری نیز برای کاهش کیفیت آب سیستم و رسیدن به مرحله بحرانی لازم است. اما به این معنا نیست که شما از آکواریوم خود غافل شوید. در ادامه این مقاله از سایت نسیم یاس بیشتر به تجهیزاتی که در سامپ قرار می‌گیرند می‌پردازیم، پس همچنان همراه ما باشید.

چه تجهیزاتی در یک سامپ قرار می گیرد ؟

سامپ می تواند خیلی ساده و یا بسیار پیچیده باشد . در این مقاله از سایت نسیم یاس ما به بررسی ابتدایی ترین نمونه سامپ که اکثر افراد در مجموع خود قرار می دهند ، خواهیم پرداخت .

۱. فیلتر ساک ( Filter Sock ) :

فیلتر ساک ، رکن اصلی فیلتراسیون مکانیکی است . وقتی آب از طریق لوله‌کشی از آکواریوم به سمت پایین و داخل سامپ می‌ریزد، به محفظه‌ای منتقل می‌شود. ( که فیلتر ساک در آنجا نصب شده‌است.) این فیلترها دارای درجه های مختلف میکرونی هستند. با عبور آب از بین آنها ، ذرات معلق در آب را فیلتر و حذف می کنند .

هرچه درجه میکرونی کمتر باشد ، سوراخهای فیلتر کوچکتر و بقایای جمع آوری شده نیز ، ریزتر و کوچکتر خواهند بود. فیلتر ساک‌ها بسته‌به میزان کثیف‌بودن سیستم شما باید هر ۱تا ۲هفته تعویض و جایگزین یا شسته شوند. تقریباً هر سامپ مدرن دارای یک گیره نگهدارنده فیلتر ساک می باشد. اما در مدل های قدیمی یا دست ساز تعداد زیادی پایه نصب شده است که به شما امکان می دهد که فیلتر ساک های بیشتری به فیلتراسیون خود اضافه نمایید .

نکته :

همیشه فیلتر ساک های جدید را قبل از اضافه نمودن به سامپ بشویید . چرا که ممکن است از فرایند تولید ، آلودگی ها و یا ذراتی روی فیلترها باقی مانده باشد. در صورت عدم شستشو ، پروتئین اسکیمر و سامپ شما را درگیر کند .

۲. بخاری ( Heater ) :

در مورد بخاری ها حرف زیادی برای گفتن نداریم . ماهی ها برای زنده ماندن و نیز تامین سلامتیشان نیاز به حفظ دمای آب در بازه دمایی مشخصی دارند و بخاری با گرم نگه داشتن آب ، این وظیفه را انجام می دهد .

نکته :

بخاری را در یکی از محفظه های قبل از محفظه برگشت ، در سامپ نصب نمایید . اگر سطح آب در سامپ پایین بیاید ، اولین محل کاهش سطح آب در محفظه برگشت است و اگر بخاری در محفظه برگشت نصب گردد ، می تواند خطر و تهدید برای سیستم شما باشد .

۳. پروتئین اسکیمر ( Protein Skimmer ) :

نسیم یاس در مقاله ای به شرح کامل پروتئین اسکیمر ها پرداخته . شما می توانید با مراجعه به بخش مقالات نسیم یاس با پروتئین اسکیمرها و نحوه عملکرد و مزایای استفاده از آن به طور کامل آشنا شوید .

پروتئین اسکیمرها قلب فیلتراسیون سامپ و آکواریوم شماست و تقریباً ، در هر سیستم دریایی و آب شور یافت می شوند . یک پروتئین اسکیمر حباب های کوچک هوا تولید می کند که این حباب ها آلاینده های بیولوژیکی موجود در آب را به خود جذب می کنند و سپس این حباب ها از بدنه اسکیمر بالا می روند ، و به صورت کف در سطح بالایی اسکیمر جمع شده و سپس این کف های آلوده به یک مخزن کوچک منتقل می شوند .

بدون پروتئین اسکیمر ، آلاینده های بیولوژیکی موجود در آکواریوم خیلی سریع از کنترل خارج می شوند و نگهداری آکواریوم ها عملا بسیار دشوارتر خواهد بود .

نکته :

سطح آب سامپ می تواند رمز موفقیت پروتئین اسکیمر شما باشد . اگر متوجه شدید سطح آب خیلی زیاد یا خیلی کم است ، سعی کنید حدود یک اینچ آب اضافه یا خارج کنید و یکی دو روز واکنش پروتئین اسکیمر و نحوه عملکرد آنرا بررسی نمایید . اگر متوجه شدید سطح آب بسیار زیاد است ، قرار دادن پروتئین اسکیمر روی پایه برای به حداکثر رساندن کارایی اسکیمر می تواند مفید باشد .

۴. بافل و تله حباب ( Baffles and Bubble Trap) :

بافل‌ها با چند هدف مختلف ایجاد می‌شوند. مهمترین آنها حفظ سطح آب در محفظه‌های منتهی‌به محفظه برگشت می‌باشد. باداشتن یک‌بافل که به کف سامپ می‌رسد، اطمینان حاصل‌می‌شود که تنها راه خروج آب عبور از روی بافل می‌باشد. به‌این صورت که اگر یک‌بافل به بلندی ۱۰سانتیمتری دارید، سطح‌آب در محفظه‌قبلی باید حداقل ۱۰سانتیمتر باشد. ( تا آب بتواند جریان یابد.)

هدف اصلی دیگر ایجاد بافل‌ها، کنترل میزان جریان آب از داخل سامپ می‌باشد. با توجه به اینکه یک بافل در واقع چیزی جز یک دیوار کوتاه نیست، بدیهی‌است که جریان‌آب هنگام مواجهه با بافل متوقف و ساکن‌می‌شود. با این‌ترفند آب به سامپ برگردانده و از خروج آب از سامپ قبل‌از عبور از فیلترها و تمیزشدن کامل جلوگیری‌می‌شود.

اکثرا بافل‌ها قبل‌از رسیدن‌به محفظه پمپ برگشتی به‌عنوان تله حباب نصب می‌شوند. تله‌حباب در واقع ۲بافل است که اولی‌به کف سامپ می‌رسد و دومی در قسمت کف سامپ باز می‌باشد. در نتیجه آب در سطح بالاتر از روی بافل اول عبور کرده و در بافل دوم دوباره متوقف می‌شود . برای عبور از بافل دوم باید به پایین بافل سرازیر شود و از زیر آن حرکت نماید . در حالت ایده‌آل ، هنگامی که آب بین دو بافل ، به سمت پایین حرکت می‌کند ، حباب‌های هوا که در آب معلق می‌باشند ، به جای ادامه انتقال توسط جریان آب ، به سمت بالا حرکت کرده و از آب جدا شده و آزاد می‌شوند .

همچنین گاهی اوقات یک فیلتر اسفنجی بسیار قوی در تله حباب قرار داده می‌شود. این‌فیلتر می‌تواند به‌عنوان یک خط دفاعی اضافی عمل‌کرده و حباب‌های هوا را از طریق عبور آب از این‌فیلتر از آب جداکند.

۵. پمپ برگشتی ( Return Pump ) :

با رسیدن به این بخش شاید بگوییم که پیش داوری کرده ایم ، چون پروتئین اسکیمر بیشتر شبیه کبد یا کلیه های سامپ عمل می کند . قلب واقعی سامپ ، پمپ بازگشت می باشد . وارد نمودن آب به سامپ ، بسیار آسان است زیرا جاذبه زمین همه کار را انجام خواهد داد . متأسفانه ، وقتی می خواهیم آب را به آکواریوم برگردانیم ، جاذبه زمین دیگر با ما همراه نخواهد بود . اینجا است که واتر پمپ برگشتی وارد عمل می شود .

پمپ برگشتی تنها کار برداشت آب از سامپ و انتقال مجدد آن به آکواریوم را انجام می دهد . برای اندازه گیری قدرت پمپ برگشتی ، قانون کلی به این صورت است که باید برای هر گالن آب از سیستم ، حدود ۱۰ گالن در ساعت جریان ایجاد گردد ، مثلا اگر یک مخزن ۴۵ گالنی دارید ، پمپ برگشتی باید دبی حداقل ۴۵۰ گالن در ساعت را ایجاد نماید و همچنین باید فشار هد نیز در نظر گرفته شود ، بنابراین در بیشتر موارد بهتر است پمپ را مقداری بیشتر از اندازه مورد نظر در نظر گرفت یا اینکه محاسبات کاملی را انجام دهیم .

نکته :

دقیقا مثل قلب انسان ، پمپ برگشتی نیز ، مراقبت و رسیدگی را می طلبد. مراقبت از پمپ برگشتی باعث افزایش طول عمر و بهبود عملکرد کلی آن می شود . بهتر است هر ۳-۴ ماه یکبار ، پمپ را خارج کرده و آنرا در محلول آب و سرکه قرار دهید تا رسوبات کلسیم و نمک جدا شوند .

۶. شیر یکطرفه ( Check Valve ) :

شیرهای یکطرفه دوست شما هستند . شما معمولا به آنها احتیاج ندارید ، اما در چند مورد ، خوشحال خواهید شد که از آنها استفاده می کنید . عملکرد اصلی شیر یکطرفه این است که فقط اجازه می دهد آب از یک جهت از داخل شیر عبور نماید و مکان اصلی این شیرهای یکطرفه در خط برگشت و بالای پمپ برگشتی می باشد . در صورت عدم نصب شیر یکطرفه و در شرایطی که برق قطع می شود و یا پمپ خراب شود ، تا زمانی که سطح آب داخل آکواریوم به سیفون برسد و هوا برای قطع سیفون به داخل خط وارد شود ، آب از آکواریوم به سامپ تخلیه می شود .

بسته به نوع سیستم ، تخلیه به سامپ ممکن است چند گالن یا خیلی بیشتر باشد . در هر صورت عدم نصب شیر یکطرفه ارزش ریسک نمودن و ایجاد خرابکاری را ندارد و فقط کافی است یک شیر یکطرفه بعد از پمپ برگشتی نصب گردد .

امروز با ساخت اورفلو ( قسمتی که در تانک اصلی برای برگشت آب نصب می شود. ) نیاز به شیرهای یکطرفه کمتر احساس می شود.

نکته :

تقریباً هر شیر یکطرفه با یک علامت پیکان روی بدنه آن مشخص می شود . باید اطمینان حاصل شود که هنگام نصب آن ، فلش به سمتی باشد که می خواهید آب جریان داشته باشد . در صورت نصب اشتباه ، پمپ بازگشتی عملا و مستقیماً آب را به یک فضای بسته پمپ نموده و دچار آسیب جدی خواهد شد .

رفیجیوم چیست ( Refugium ) ؟

بسیاری از سامپ های مدرن شامل فضایی به نام رفیجیوم هستند . رفیجیوم را می توان به عنوان یک پناهگاه در نظر گرفت و اساساً فضایی برای نگهداری و رشد و پیشرفت چیزهایی است که شما نمی خواهید یا نمی توانید در آکواریوم خود قرار دهید و ممکن است شامل موارد مختلفی باشند ، از یک بستر شن و ماسه عمیق گرفته ، تا یک منطقه تولید مثل برای موارد خاص یا فضای اضافی برای سنگ زنده اضافی . از رفیجیوم در صورت داشتن نور مناسب می توان به عنوان منطقه رشد و نمو جدید نیز استفاده نمود .

بسته به مدل سامپ ، رفیجیوم ممکن است در وسط سامپ تعبیه شود ، در این صورت به لوله کشی اضافی نیاز نخواهد بود و گاها رفیجیوم در قسمت انتهایی سامپ یا همان محفظه پمپ برگشتی که از هر بخش دیگری جدا شده است در نظر گرفته می شود ( این قسمت همچنین می تواند به عنوان سیستم اتوماتیک قطع وصل ( ATO ) سامپ مورد استفاده گیرد ) . عملکرد این نوع رفیجیوم ها کمی متفاوت است زیرا برای تامین آب آنها باید از خط اصلی تخلیه استفاده شود .

۷. شیر دروازه ای یا شیر باز و بست ( Gate Valves ) :

با توجه به توضیحات مربوط در بخش معرفی رفیجیوم مشخص می شود که شیر دروازه ای باید قبل از رفیجیوم نصب گردد ، ولی برای راه اندازی این حالت سامپ رفیجیوم دار ، لوله کشی جانبی بسیار مهم است . با توجه به اینکه که به طور کلی حیوانات یا گیاهان ظریف و حساس تری در رفیجیوم نگهداری خواهد شد ، باید اطمینان حاصل شود که جریان آب عبوری از رفیجیوم ، برای جلوگیری از آسیب رساندن و یا ایجاد مزاحمت برای آنچه که در پناهگاه رفیجیوم قرار گرفته ، زیاد نباشد .

در سامپ هایی که رفیجیوم در مرکز سامپ تعبیه می گردد ، جریان آب کم بوده و مشکلی ایجاد نمی کند زیرا سرعت جریان آب هنگام برخورد با بافل ها ، کم خواهد شد . اما در سامپ های با رفیجیوم انتهایی ( رفیجیوم در محفظه پمپ بازگشتی ) و لوله کشی جانبی ، آب مستقیماً از آکواریوم خارج می شود و این به این معنا است که جریان زیادی در رفیجیوم استاندارد ایجاد می شود . با قرار دادن یک شیر دروازه ای بعد از سه راهی ، در مسیر لوله کشی جانبی رفیجیوم ، می توان با بستن مختصر شیر دروازه ای ، فشار آب را خفه کرده و آب را تا سرعت مناسب کاهش داد .

۸. روشنایی رفیجیوم ( Refugium Light ) :

این مورد کاملا ساده و مشخص می باشد و شامل تهیه یک منبع روشنایی مناسب با توجه به نیاز های رفیجیوم می باشد. یکی از عمده ترین کاربردهای رفیجیوم ، رشد ماکرو جلبک ها در رفیجیوم می باشد. جلبک ها قابلیت فتوسنتز دارند. بنابراین برای رشد به نور احتیاج دارند . اگرچه بیشتر چراغ ها تا حدی برای رشد جلبک ها کارآمد هستند ، اما چراغ های مخصوص رفوجیوم در طول موج های ایده آل و مشخص برای رشد جلبک در رفیجیوم نصب می شوند و با توجه به مواد مغذی کافی موجود در آب ، به تولید هر چه بیشتر جلبک ها در رفیجیوم کمک می کنند .

۹. ماکرو جلبک ( Macro Algae ) :

حالا که به بحث روشنایی رفیجیوم پرداختیم، بهتر است به شرح ماکرو جلبک ها نیز بپردازیم. دقیقا همانند جلبک های موجود در آکواریوم، در صورتی که مقدار کافی مواد مغذی در سامپ نیز وجود داشته باشد. ماکرو جلبک ها در رفیجیوم سامپ نیز رشد خواهند نمود. تفاوت عمده بین جلبک‌های موی و بیشتر ماکرو جلبک‌ها در این است که ماکرو جلبک‌ها به‌راحتی از بین می‌روند. تمام ماکرو جلبک‌ها در رقابت جهت تامین موادمغذی با دیگر جلبک‌های موجود در آکواریوم موجب از بین‌رفتن آنها می‌شوند.

هنگامی که ماکرو جلبک ها به اندازه کافی بزرگ شدند ، فقط کافی است مقداری از آنها را از سامپ جمع نموده و آنها را دور بیندازید . باقیمانده جلبک ها ، به خوردن مواد مغذی ادامه می دهند ، رشد نموده و سپس چرخه دوباره تکرار می گردد . بیشتر ماکرو جلبک ها از نوع چتومورفا ( Chaetomorpha ) هستند که به راحتی برداشت می شوند و همچنین به سرعت نیز رشد می کنند ، اما انواع مختلف دیگری نیز وجود دارد .

پرورش و نگهداری از ماکرو جلبک‌ها می‌تواند به کاهش مواد سمی همچون نیترات و نیتریت و فسفات در آکواریوم کمک‌کند.

نکته :

اگر به دنبال پرورش کوپه پود ( Copepods ) ها در رفیجیوم هستید ، ماکرو جلبک ها یک بستر عالی برای این کار هستند . کوپه پود ها دوست دارند در بین جلبک ها پنهان شوند .

۱۰. صخره زنده ( Live Rock ) :

در یک آکواریوم صخره ای ، دو قسمت مهم و عمده از فیلتراسیون بیولوژیکی طبیعی وجود دارد . اولین قسمت اصلی یک صخره زنده می باشد . به همین دلیل ، اکثر افراد سعی دارند برای افزایش بار فیلتراسیون بیولوژیکی خود از طریق باکتری های نیترات کننده ، مقدار صخره زنده موجود در آکواریوم را به حداکثر برسانند . با افزودن نمودن یک رفیجیوم به سادگی مقداری فضای مناسب جهت این کار دراختیار قرار می گیرد که می تواند محل قرارگیری صخره های زنده بیشتر دیگری شود . همچنین این مزیت را دارد که به نگهداری و پرورش کوپه پود ها در یک فضای اضافی امکان می دهد .

۱۱. زیر بستر / بستر شنی ( Substrate / Sand Bed ) :

دومین قسمت عمده فیلتراسیون بیولوژیکی طبیعی بستر شنی می باشد . در شن و ماسه ، باکتری های هوازی چند اینچ در زیر بستر تشکیل کلنی می دهند تا به آزاد سازی نیتروژن کمک کنند . با رساندن اکسیژن به عمق حدود ۴ اینچی زیر بستر ، می توان باکتری های بی هوازی را تولید نمود . این باکتری ها برای نیتروژن زدایی و در نتیجه ضد عفونی بسیار عالی هستند ، اما متأسفانه ، در تولید گاز سمی سولفید هیدروژن نیز عالی عمل می کنند .

معمولا هیچ کس تمایلی به راه اندازی یک بستر شن و ماسه عمیق در داخل آکواریوم ، به علت ظاهر نامناسب و ایجاد مزاحمت و خطر انتشار گاز سمی در آکواریوم را ، ندارد ، اما خوشبختانه ، در رفیجیوم ، می توان با خیال راحت یک بستر شن و ماسه عمیق را ایجاد و حفظ نمود ، بدون اینکه تهدیدی بر علیه آکواریوم محسوب گردد ، و با این عمل می توان ، رفیجیوم را به یک فضای عالی جهت ارتقاء سطح نیتروژن زدایی و ضدعفونی نمودن تبدیل نمود .
توجه نمایید که می توان به جای ایجاد یک بستر شن و ماسه عمیق ، از بستر مخصوص رفیجیوم نیز استفاده کرد . اندازه دانه های این بستر مخصوص به طور خاص ، برای تأمین مقدار صحیح سطح برای ایجاد و رشد کلنی باکتری ها طراحی شده است .

لطفا به حقوق نسیم یاس و مترجمین و نویسندگان آن احترام بگذارید

ترجمه و تدوین : مهدی عمادپور

نوشته سامپ چیست ؟ تعریف ، اجزاء ، رفیجیوم اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.

امروزه راکتور های کلسیم نقش ویژه ای در تضمین بقاء و سلامت و کیفیت آکواریوم های صخره ای ایفا می کنند ، پس ضروریست قبل راه اندازی یک سیستم راکتور ، آشنایی مقدماتی با این دستگاه داشته باشیم ، در این مقاله از سایت نسیم یاس سعی شده بطور کلی در مورد راکتور کلسیم توضیحاتی داده شود .

در این مقاله می خوانیم :

1. راکتور کلسیم چیست ؟
2. راکتور کلسیم چگونه کار می کند ؟
3. مزایا و معایب راکتور کلسیم
4. تجهیزات جانبی راکتور کلسیم جهت راه اندازی
5. مدیای کربنات کلسیم
6. نتیجه گیری

۱. راکتور کلسیم چیست ؟

مرجان ها ، بی مهرگان و حتی جلبک های مرجانی به طور مداوم از کلسیم و قلیائیت آب موجود در آکواریوم ها استفاده می کنند . راکتور کلسیم دستگاهی است که با حفظ همزمان سطح کلسیم و قلیائیت آب آکواریوم در هر لحظه به ثبات و رشد و سلامتی مرجان های سنگی کمک می کند .

۲. راکتور کلسیم چگونه کار می کند ؟

در یک آکواریوم صخره ای ، موجودات و ارگانیسم های آهکی مثل مرجان ها و صدف ها و جلبک های آهکی ، مانند جلبک های مرجانی ، از کلسیم محلول در آب به عنوان یکی از اجزای اصلی سازنده اسکلت یا صدف های خود استفاده می کنند . برای اینکه یک سطح ثابت از کلسیم در آکواریوم صخره ای داشته باشیم ، باید کلسیم را در آب آکواریوم تأمین کنیم . یکی از روش های تامین کلسیم ، استفاده از راکتور کلسیم است .

راکتور کلسیم ، به همراه سیستم CO2 ، مدیای کربنات کلسیم را داخل راکتور کلسیم ذوب ( حل ) می کند تا کلسیم و سایر عناصر کاهش یافته در آب آکواریوم شما را مجددا افزایش دهد . برای آکواریوم هایی که نیاز به سطح کلسیم بالایی دارند ، یک راکتور کلسیم ابزاریست با ارزش که نیاز به مکمل های دو جزئی کلسیم / قلیایی را از بین می برد .

۳. مزایا و معایب راکتور کلسیم :

I. مزایا :

• تنظیم مقدار کلسیم و قلیائیت آب بصورت کاملاً خودکار

راکتور کلسیم قادر به تأمین نیاز سیستم آکواریوم به قلیائیت و کربنات کلسیم به مقدار کافی می باشد و نیاز نیست که شما ، محلول های دو جزئی کلسیم و قلیائیت را در آکواریوم مخلوط کنید زیرا راکتور کلسیم ، آب آکواریوم را با تمام قلیائیت و کلسیم مورد نیاز آن ، تامین و تزریق می کند .

• صرفه اقتصادی

راکتور کلسیم ها راه حل تمام عیار و کاملی هستند ، زمانی که محلول های دو جزئی دیگر مقرون به صرفه نیستند . استفاده از محلول های دو جزئی در آکواریوم هایی با بار مرجانی زیاد یا سیستم های بزرگ ممکن است بسیار گران تمام شود .

• باعث افزایش شوری آب یا کلرید به آب آکواریوم شما نمی شود

راکتور کلسیم آب را از آکواریوم شما گرفته و آن را با اسکلت مرجان های حل شده در محفظه راکتور ، اشباع می کند و هیچ عنصر یا نمکی به غیر از آنچه در خود مدیا کلسیم موجود است به آب اضافه نمی کند .

• تاثیر کاهش هزینه ها در طولانی مدت

هزینه نگهداری یک راکتور کلسیم بسیار کم است و از نظر فنی سالانه فقط سه یا چهار بار نیاز به شارژ مدیا کلسیم می باشد و در مقایسه با محلول های دو جزئی ، مدیا کلسیم بسیار ارزانتر می باشد . اگر راکتور شما از پراب PH استفاده کند ، فقط یکبار در سال نیاز به تعویض دارد . سیلندر های CO2 با هزینه کم مجددا شارژ می شوند و بسته به سایز سیلندر ، یک یا دو بار در سال نیاز به شارژ دارند .

II. معایب :

• سرمایه گذاری اولیه

هزینه های اولیه برای راه اندازی راکتور کلسیم به دلیل تجهیزات مورد نیاز آن ، می تواند تقریبا دو برابر بیشتر از اکثر دستگاه های تزریق دوز ، محلول دو جزئی اتوماتیک باشد .

• تنظیمات پیچیده

راه اندازی راکتور کلسیم باید با بررسی و برنامه ریزی انجام شود . باید مطمئن شد که راکتور کلسیم متناسب با سایز سیستم باشد . عجله نکنید ، زیرا راکتور کلسیم یک شبه آماده و کارآمد نمی شود . راه اندازی و کارکرد راکتور کلسیم یک روند با تغییرات مداوم بر اساس تقاضا و نیاز همیشه در حال نوسان می باشد . و مسئله ایمنی … چون شما با محفظه های تحت فشار سر و کار دارید .

۴. تجهیزات جانبی راکتور کلسیم جهت راه اندازی :

۱) یکی از تجهیزات جانبی راکتور کلسیوم محفظه راکتور کلسیم است :

محفظه تحت فشار حاوی مدیا ( رسانه ای ) بر پایه کلسیم است که CO2 و آب آکواریوم در داخل این محفظه با هم مخلوط می شوند و این ترکیب باعث اسیدی شدن آب می شود ( PH اسیدی ) و این محیط اسیدی آب منجر به خوردگی و حل شدن مدیای کلسیم شده و آب آکواریوم شما با کلسیم و قلیائیت غنی می شود .

محفظه راکتور کلسیم باید متناسب با نیاز آکواریوم انتخاب گردد که باعث عملکرد و نتیجه دهی بهتر شود . معمولا در راکتور کلسیم یک شمارنده حباب نصب می شود ، شمارنده حباب یک روش ساده و راحت برای نظارت بصری بر میزان تزریق دی اکسید کربن به راکتور است . فایده داشتن راکتوری که دارای شمارنده حباب است ، خود پر کردن آن است .

۲) خط ورودی آب :

اتصال محفظه راکتور کلسیم را با آب آکواریوم تأمین می کند .

۳) پمپ چرخشی از جمله تجهیزات جانبی راکتور کلسیم:

پمپ چرخشی آب آکواریوم را به داخل محفظه راکتور کلسیم پمپاژ می کند . تغذیه یک راکتور کلسیم با آب می تواند به چند روش انجام شود مثل استفاده از یک پمپ پاور هد ( پمپ استغراقی ) یا سیفون ثقلی داخل راکتور . با استفاده از پمپ ، می توانید اطمینان حاصل کنید که راکتور بدون آب و خشک نخواهد شد .

پمپ ، قلب سیستم راکتور کلسیم است . یک پمپ قوی و کارآمد قبل از خروج آب از راکتور و اضافه شدن مجدد به آکواریوم ، آب را مجبور می کند تا چندین بار از مدیا کلسیم عبور کند . هر چقدر آب بیشتر از مدیا کلسیم عبور کند ، اشباع یون های قلیایی و کلسیم موجود در آب بیشتر می شود .

برخلاف تصور عموم ، یک سیستم راکتور کلسیم برای فشار دادن آب به داخل محفظه راکتور به پمپ بزرگ احتیاج ندارد . داشتن پمپ بزرگ با دبی زیاد به معنای تولید پایدار نیست . به خاطر داشته باشید که راکتور کلسیم ساخته نشده که واقعا تحت فشار کار کند . فشار جزیی حداکثر ۵psi تمام آنچه برای کارکرد ایمن نیاز دارید تامین می کند . فشارهای بالاتر ممکن است منجر به نشت اتصالات و مهر و موم شود . فشار بیشتر از ۱۰ psi ممکن است موجب انفجار درب راکتور شود .

همچنین حالت ایدآل در دستگاه ، برابری فشار پمپ تغذیه و فشار گاز CO2 در دستگاه می باشد و معمولا زمانی مشکل ایجاد می شود که یکی از این دو افزایش پیدا کند .

۴) سیلندر CO2 تحت فشار :

گاز CO2 ( دی اکسید کربن ) را برای تزریق در راکتور کلسیم ذخیره می کند .

دی اکسید کربن کاربردهای بسیار زیادی دارد ، برای مثل یک کاربرد شناخته شده آن ، جهت گازدار نمودن نوشابه ها می باشد . دی اکسید کربن گازی است ، غیر قابل اشتعال ، بی رنگ ، بی بدون و از همه مهمتر ، هنگامی که با آب مخلوط شود ، اسید ضعیفی را ایجاد می کند که قادر به حل نمودن مدیای کربنات کلسیم است .

دی اکسید کربن را می توان در خلوص های مختلف تأمین کرد اما برای کاربرد در راکتور کلسیم ، درجه خلوص CO2 تجاری که برای جوشکاری استفاده می شود ، به اندازه کافی خوب است . پیشنهاد می کنیم از استفاده CO2 که برای سایر اهداف تولید می شود اجتناب شود زیرا گاهی با عناصر یا گازهای دیگر مخلوط می شود و ممکن است مشکل ساز شود .

۵) تنظیم کننده یا رگلاتور CO2 :

رگلاتور ، فشار خروجی از سیلندر CO2 را کاهش می دهد و اجازه می دهد دوز ثابت گاز CO2 به راکتور کلسیم وارد شود . شیر برقی الکترونیکی نصب شده در مسیر امکان کنترل خودکار CO2 را با استفاده از کنترل کننده pH فراهم می کند .

هنگام انتخاب رگلاتور ، دستگاهی انتخاب کنید که دارای دو فشارسنج باشد . یک فشارسنج که فشار CO2 را در داخل سیلندر CO2 اندازه گیری کند و دیگری برای اندازه گیری فشار خروجی گاز . همچنین بهتر است که رگلاتور بتواند فشارهای کم زیر ۱۰ psi را به طور پیوسته تولید کند .

همچنین برای جلوگیری از آسیب دیدن رگلاتور در اثر جریان برگشت گاز ، یک شیر یکطرفه نیز لازم است .

۶) خط گاز CO2 :

گاز CO2 را از سیلندر CO2 به راکتور کلسیم منتقل می کند .

۷) کنترل کننده ( پراب ) PH از دیگر تجهیزات جانبی راکتور کلسیم :

پراب مقدار خروجی CO2 از داخل سیلندر را بر اساس PH آب تولیدی خروجی ، بوسیله شیر برقی الکترونیکی متصل به رگلاتور کنترل و تنظیم می کند . اکثر مدیا کلسیم ها موجود در راکتور با کاهش PH به زیر ۶.۷ شروع به ذوب شدن ( حل شدن ) می کنند . پراب PH این امکان را می دهد تا سطح PH را کنترل کنیم . اگر سطح PH در راکتور خیلی زیاد باشد ، مدیا ذوب و حل نمی شود و از طرفی ، اگر سطح PH خیلی پایین باشد ، می تواند مدیا کلسیم را هدر داده و با تبدیل آن به لجن ، جریان را محدود کرده و پمپ را از بین ببرد .

پس پراب سطح PH را کنترل کرده و در هنگام پایدار یا بیش از حد بودن PH آب ، جریان CO2 را به راکتور برقرار می کند ، اما در صورت کاهش یافتن سطح PH ، جریان CO2 به راکتور را قطع می کند .

۸) خط آب خروجی / تولیدی :

آب غنی شده از کلسیم را از محفظه راکتور کلسیم ، به داخل آکواریوم یا سامپ انتقال می دهد .

۹) فنجان قطره :

فنجان یا ظرفی که روی سامپ نصب می شود و آب تولیدی یا خروجی از محفظه راکتور کلسیم را قبل از ورود به سامپ یا آکواریوم جمع می کند . با این راه کار می توانید PH آب خروجی را کنترل کنید . برخی از راکتورهای کلسیم دارای پراب PH بر روی محفظه راکتور کلسیم هستند که این امکان را می دهد به جای استفاده از یک فنجان قطره ، PH داخل محفظه راکتور کلسیم را کنترل نمود .

۵. مدیای کربنات کلسیم :

جهت انتخاب مدیای کربنات کلسیم مناسب برای راکتور کلسیم ، باید موارد مختلفی مد نظر گرفته شود :

• نقطه ذوب مدیا ( نقطه حل شدن )

هرچه PH کمتر باشد ، ذوب بیشتری خواهیم داشت .

• اندازه مدیا

مدیاهای کوچکتر معمولاً دارای نقطه ذوب PH بالاتری هستند و سریعتر از مدیاهای بزرگتر ذوب می شوند . ما می خواهیم رسانه ای متخلخل با سطح زیادی داشته باشیم که جریان را نیز محدود نکند . نوع مدیای انتخابی ، نحوه عملکرد راکتور کلسیم را تعیین می کند . پاکیزگی مدیا ها با توجه به تامین از منابع خوب ، معمولا مطلوب می باشد .

۶. نتیجه :

برخی علاقه مندان به آکواریوم معتقدند که راه اندازی سیستم راکتور کلسیم دشوار است . در واقع برای آکواریوم صخره ای ، راکتور کلسیم یک حقیقت یا حتی چیزی فراتر از حقیقت است . ممکن است راه اندازی آنها کمی زمان ببرد . ولی شما یک reef Aquarium Hobbyist هستید. مشخصا صبر و شکیبایی ، برتری و فضیلتی است که از قبل ، از آن برخوردار بوده اید !

با تشکر که تا انتهای این مقاله نیز همراه نسیم یاس بودید .

نوشته و ترجمه : مهدی عماد پور

لطفا به حقوق نسیم یاس و نویسنده و مترجمین آن احترام بگذارید

نوشته راکتور کلسیم چیست و چه تجهیرات جانبی نیاز دارد؟ اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.

اگر شما یک آکواریوم آب شور دارید یا به فکر راه اندازی آکواریوم آبشور هستید ، حتما کلمه پروتئین اسکیمر ( چربی گیر ) را شنیده باشید . صرف نظر از این اسامی ، اسکمیرها یک قسمت اساسی از آکواریوم آب شور میباشند .
در این مقاله از سایت نسیم یاس همراه ما باشید تا به شما بگوییم پروتئین اسکیمر چیست و نحوه عملکرد آن را توضیح داده و اینکه چرا برای یک آکواریوم کارآمد و موفق به آن احتیاج داریم ؟

فهرست مواردی که در این مقاله بررسی خواهیم کرد به شرح زیر می باشد :

1. پروتئین اسکیمر چیست و چه کاربردی دارد ؟
2. نحوه عملکرد پروتئین اسکیمر ؟
3. آیا واقعاً برای آکواریوم آبشور کارآمد و موفق به پروتئین اسکیمر نیاز داریم؟
4. مشکل آلاینده های آکواریوم
5. آیا واقعا میتوانیم برای بهبود کیفیت آب ، آب آکواریوم آبشور را تعویض کنیم ؟
6. چرا پروتئین اسکیمر یک سرمایه گذاری خوب است؟
7. سایر مزایای استفاده از پروتئین اسکیمر
8. نتیجه نهایی
9. سوالات متداول در مورد پروتئین اسکیمر
10. آیا اسکیمر پروتئین به کنترل رشد جلبک ها کمک خواهد کرد؟
11. آیا می توانیم از پروتئین اسکیمر برای آکواریوم آب شیرین استفاده کنیم ؟
12. آیا اسکیمر پروتئین حتما به فیلتر سطلی نیاز دارد ؟
13. آیا برای آکواریوم فاولر به اسکیمر پروتئین نیاز دارم ؟
14. آیا پروتئین اسکیمر برای آکواریوم آبشور صخره نانو ضروری است ؟
15. آیا برای نگهداری شقایق دریایی به پروتئین اسکیمر نیاز داریم؟
16. به چه سایز پروتئین اسکیمر نیاز داریم؟

۱. اسکیمر پروتئین چیست و چه کاری انجام می دهد؟

به زبان ساده ، پروتئین اسکیمر ، که به آن کف شکننده یا چربی گیر یا لجن گیر آب نیز می گویند ، دستگاهی است که در آکواریوم های آب شور در دفع مواد زائد آلی استفاده می شود ، که شامل فضولات ماهی ، غذای هضم نشده و غذاهای باقیمانده در زمان غذادهی و پروتئین ها میباشد . نهایتا هدف اصلی استفاده از پروتئین اسکیمر حذف مواد آلی با افزایش هوادهی در آکواریوم می باشد . به عبارت دیگر ، اسکیمر پروتئین به ماهی اجازه دسترسی به اکسیژن کافی با دفع نمودن مواد زائد موجود در آّب شور را میدهد .

برند ها و مدل های مختلفی از پروتئین اسکیمر در بازار موجود است و نوع انتخاب شما به نیاز آکواریوم شما بستگی دارد.

۲. نحوه عملکرد پروتئین اسکیمر ؟

موارد فنی زیادی در مورد چگونگی عملکرد اسکیمر وجود دارد اما شما را خسته نمیکنیم و تا آنجا که ممکن است ساده و مقدماتی توضیح می دهیم .

حتما در ساحل متوجه شده باشید که ماده ای کف مانند توسط امواج شسته شده است. اقیانوس با مخلوط کردن هوا و آب ، مواد پوسیده و مواد زائد آلی محلول در آّب را فیلتر می کند که در ساحل به صورت کف دیده می شود .
همین مورد در اسکیمر آکواریوم آب شور نیز اتفاق می افتد .

پس پروتئین اسکیمر چگونه کار می کند؟

پروتئین اسکیمر ها از پمپ برای مخلوط نمودن هوا و آب برای ایجاد کف استفاده می کنند و این کف در یک مخزن جمع شده که با پر شدن مخزن ، تخلیه و تمیز میشود. اسکیمرها قادر به از بین بردن تمام آلاینده های موجود در آکواریوم نیستند اما بیشتر آن را از بین می برند.

بیشتر آلاینده ها آب دوست هستند ، به این معنا که محلول در آب هستند و برخی از آلاینده ها آبگریز هستند و آب را دفع می کنند ، اسکیمرها برای آلاینده های آبگریز خیلی خوب کار نمی کنند که معمولاً روغنهایی از منابع مختلف هستند.

آلاینده های آبگریز معمولاً باعث می شوند که اسکیمر ها برای ساعاتی مقدار بسیار کمی کف تولید کنند یا اصلا کفی تولید نکنند . پس این نکته را به یاد داشته باشید که حتما سعی کنید از کربن فعال شده که در از بین بردن این آلاینده های روغنی کمک زیادی میکند استفاده کنید .

۳. آیا واقعاً برای آکواریوم آب شور کارآمد و موفق به پروتئین اسکیمر نیاز دارید؟

برای درک اینکه آیا برای نگهداری آکواریوم آب شور به پروتئین اسکیمر نیاز دارید یا خیر ، باید بدانید که چرا به یک اسکیمر نیاز دارید و چرا بهتر از فیلترهای استاندارد است.

۴. مشکل آلاینده های آکواریوم

روزانه در تلاش برای تغذیه اکوسیستم کوچک آبشور خود و نگهداری از آکواریوم ، آب را با انواع افزودنی ها و حتی باقی مانده مواد غذایی آلوده می کنیم .

قسمتی از این غذاها توسط ماهی ها ، خرچنگ ها و دیگر آبزیان موجود در آکواریوم مصرف می شوند و قسمتی نیز باقی می مانند . نهایتا نتیجه نهایی این آکواریوم آلوده شدن با موادی مانند فسفات ، نیترات ، سموم ، رنگی شدن آب و در برخی موارد حتی بو دار شدن آب است.

همچنین متابولیسم آبزیان آکواریوم و بیشتر غذاهای مصرف نشده توسط آبزیان آکواریوم ، توسط باکتری ها و سایر میکروارگانیسم های موجود در آکواریوم تجزیه می شوند.

معمولاً بهترین راه کنترل مشکل ضایعات کاهش مقدار غذایی است که به ماهی خود می دهید. به هر حال ، مشخص شده که تغذیه مناسب رکن اصلی مراقبت از ماهی است . پس ، به نظر می رسد که تغذیه کافی و افزایش آلودگی رابطه مستقیمی با هم دارند .

۵. آیا واقعا میتوانیم برای بهبود کیفیت آب ، آب آکواریوم آبشور را تعویض کنیم ؟

درست است که برخی از افراد به عنوان راهی جهت کنترل آلاینده های آب آکواریوم و پایین نگه داشتن آلاینده ها و ضایعات ، آب آکواریوم را تعویض میکنند . ولی آیا واقعاً به اندازه کم کردن آلاینده ها و پروتئین ها توسط اسکیمرها موثر است ؟

با تعویض مقداری از آب آلوده آکواریوم و جایگزینی آن با آب شور جدید ، می توان آلاینده های آب را کنترل نمود . اما ، در اینجا بعضی از مشکلات تعویض آب وجود دارد:

• تعویض حداکثر ۳۰ درصد از حجم آب آکواریوم ، به این معنی است که شما ۷۰ درصد آب آلوده در مخزن خود دارید.
• آب شور آکواریوم ( نمک آکواریوم ) کالای ارزانی نیست .
• تعویض آب آکواریوم بسیار وقت گیر است و پر زحمت است .

اینجاست که پروتئین اسکیمر وارد عمل می شود.

با داشتن پروتئین اسکیمر شما می توانید حداکثر ۵۰ درصد از ترکیبات آلی و آلاینده های موجود در آبشور آکواریوم خود را حذف کرده و همچنان که به تعویض آب کمتری نیاز دارید چرخه آب سالم را حفظ کرده اید .

۶. چرا پروتئین اسکیمر یک سرمایه گذاری خوب است؟

اول ، سرعت اسکیمرها کاملاً چشمگیر است و قبل از اینکه ترکیبات آلی به مواد مغذی ناخواسته تجزیه شوند ، اسکیمر پروتئین نیمی از این ترکیبات را از بین می برد و این به معنی تعویض آب آکواریوم به تعداد دفعات کمتر از زمانی که فاقد اسکیمر هستید ، می باشد .

هنگام تعویض آب ، مواد غذایی و ذرات معلق سنگین تر می توانند در پایین صخره آکواریوم شما گیر کرده و تجزیه شوند.

پس ، با استفاده از اسکیمر پروتئین ، دست آورد شما حذف ذرات خیلی ریز و حتی تجزیه ذرات بزرگتر میباشد . عملکرد اسکیمر در مقایسه با تعویض آبشور در حذف ذرات از آبشور و به حداقل رساندنآلاینده ها و ضایعات کاملاً محسوس است.

با کمک اسکیمر پروتئین ، حتی ریزگردهای که نمی توان با استفاده از سیستم فیلتراسیون مکانیکی فیلتر شوند ، حل و حذف می شوند.

۷. سایر مزایای استفاده از پروتئین اسکیمر

عملکرد اصلی اسکیمر که هیچ تعویض آب و یا سیستم تصفیه مکانیکی معمولی نمی تواند انجام دهد ، تبادل گاز است.

اسکیمرها زمانیکه ماهی اکسیژن موجود در آب را مصرف میکند ، عمل اکسیژن دهی به آب و همچنین وسیله ای برای آزادسازی دی اکسید کربن (CO2) محلول در آب است . اسکیمر پروتئین با گردش آب با استفاده از سیستم پمپ ، تبادل گاز مناسب را ایجاد می کند.

در اینجا برخی از مزایای استفاده از حباب در عملکرد اسکیمر به سادگی مشخص می شود :

• مقدار فسفات موجود در آکواریوم شما را کاهش داده ، بنابراین از رشد جلبک های مزاحم جلوگیری می کند.
• همچنین به از بین‌بردن سموم بیولوژیکی آزادشده از مرجان‌ها، جلبک‌ها و بی‌مهرگان موجود در آب کمک‌می‌کند.
• با کاهش تجمع دی اکسید کربن در آب ، می توان سطح pH آب را حفظ کرد که یک عامل مهم برای داشتن یک آکواریوم کارآمد و موفق می باشد.

۸. نتیجه نهایی

واقعیت این است که اگر برای داشتن یک آکواریوم کارآمد و سالم جدی هستید ، پس باید یک روش قابل اعتماد برای کنترل مواد مغذی داشته باشید . اسکیمر فقط یکی از این روش هاست و در عین حال یک روش عالی است.
اگر نمی خواهید زمان زیادی را برای نگهداری آکواریوم خود با فرآیندهایی مانند تعویض آب صرف کنید و زمان بیشتری را برای لذت بردن از تماشای ماهی در آکواریوم خود داشته باشید ، به یک اسکیمر پروتئین نیاز دارید.

۹. سوالات متداول در مورد اسکیمر پروتئین

اکثر علاقمندان به آکواریوم آب شور سئوالاتی را در مورد اسکیمر مطرح میکنند که در اینجا به پاسخ برخی از آنها می پردازیم .

۱۰. آیا اسکیمر پروتئین به کنترل جلبک ها کمک خواهد کرد؟

بله ، اسکیمرها می توانند از رشد جلبک ها در آکواریوم شما جلوگیری کنند. اسکیمرها با حذف مواد زائد آلی موجود در آکواریوم شما قبل از اینکه به فسفات تجزیه شوند ، این کار را انجام می دهند . اسکیمرها جهت جلوگیری از رشد جلبک ها برای زندگی آبزیان کار خواهد کرد.

۱۱. آیا می توانیم از پروتئین اسکیمر برای آکواریوم آب شیرین استفاده کنیم ؟

بله ، اما اسکیمرها برای مخازن آب شیرین توصیه نمی شوند.

اسکیمر پروتئین ، در صورت استفاده در آکواریوم آب شیرین ، به عنوان یک فیلتر بیولوژیکی نتایج مطلوبی نخواهد داشت . تکنیک هایی که اسکیمرها برای تصفیه یک آکواریوم آب شور استفاده می کنند ، به شکل مطلوبی در آکواریوم آب شیرین کار نمی کند.

اسکیمر ، آکواریوم شما را با ایجاد حباب یا کف تصفیه می کند و پس از تولید حباب آلاینده های آلی قبل از اینکه روی سطح شناور شوند و بازیابی شوند به این حباب های هوا می چسبند و توسط کف دفع می گردند .

حباب های هوا به راحتی در آب شیرین ایجاد نمیشود و این باعث کاهش عملکرد اسکیمر در آکواریوم آب شیرین می شود . بنابراین توصیه میگردد که از فیلتر بیولوژیکی برای آکواریوم آب شیرین خود استفاده کنید و فقط به اسکیمر وابسته نباشید.

تفاوت در چگالی و کشش سطحی آب شیرین و آب شور باعث عدم کارایی اسکیمر در آب شیرین می گردد .

۱۲. آیا اسکیمر پروتئین حتما به فیلتر سطلی نیاز دارد؟

این کاملاً به نوع آکواریوم بستگی دارد.

اسکیمر وظیفه فیلتر سطلی و غیره را انجام می دهد . آلاینده های موجود در آکواریوم شما را تجزیه کرده و قبل از اینکه به سموم مضر تبدیل شوند ، آنها را از بین می برد . اما فقط یک اسکیمر نمی‌تواند آکواریوم شما را تمیز نگه‌دارد ، گرچه این امر به نیاز آکواریوم شما نیز بستگی‌دارد.

اگر در آکواریوم فقط ماهی دارید ، به نوعی سیستم فیلتراسیون نیاز دارید. با این وجود می توانید فیلتر سطلی با مدیا را به سیستم اضافه کنید . سنگ های زنده نیز به عنوان یک فیلتر بیولوژیکی عمل می کنند . آنها همچنین می توانند آکواریوم شما را زیبا کرده و سرپناهی برای زندگی آبزیان شما فراهم کنند.

نکته این است که شما به پروتئین اسکیمر و نوع دیگری از دستگاه فیلتراسیون آکواریوم نیاز دارید.

۱۳. آیا برای آکواریوم فاولر به اسکیمر پروتئین نیاز دارم؟

اسکیمر پروتئین برای آکواریوم فاولر توصیه می شود.

اصطلاح Fowlr tank برای آکواریومی استفاده می شود که فقط شامل ماهی و سنگ زنده است. در حالی که این نوع آکواریوم آب شور به یک سیستم تصفیه با کیفیت بالا نیاز دارد ، برای کاهش آلاینده ها و دور نگه داشتن باکتری ها ، یک اسکیمر پروتئین نیز لازم است.

اگرچه تعویض دستی آب در آکواریوم شما نتیجه ای مشابه یک اسکیمر را خواهد داشت ، اما این کار دشوارتر و وقت گیرتر خواهد بود . با استفاده از یک اسکیمر پروتئین ، به راحتی می توانید کیفیت آب آکواریوم فاولر خود را افزایش دهید.

لازم به ذکر است که بهتر است اسکیمر پروتئینی انتخاب شود که بتواند ۱.۵ برابر حجم آکواریوم را در یک ساعت به گردش در آورد تا نتایج قابل توجهی حاصل شود.

۱۴. آیا پروتئین اسکیمر برای آکواریوم آبشور صخره نانو ضروری است؟

بله ، یک اسکیمر برای آکواریوم صخره آبشور نانو ضروری است.

برای دیدن جذابیت یک آکواریوم صخره نانو نیازی به سختی نیست . مثل این است که اقیانوس شخصی خود را داشته باشید.

نگهداری این آکواریوم زیبا از آب شور به دلیل اندازه جمع و جور سخت است . این آکواریوم‌ها حجم کمی آب را در خود نگه‌می‌دارند و هر مشکلی در کیفیت آب می‌تواند در ثانیه حیاتی‌شود.

اگرچه داشتن اسکیمر در آکواریوم صخره نانو اجباری نیست ، اما می تواند به شما کمک کند عملکرد روان آکواریوم شما را تضمین کند. این تجهیزات به طور مداوم کار میکنند تا اطمینان حاصل شود که هرگونه آلاینده تهدید کننده کیفیت آب آکواریوم ، به سرعت دفع می شود.

۱۵. آیا برای نگهداری شقایق دریایی به پروتئین اسکیمر نیاز داریم؟

داشتن یک اسکیمر برای شقایق دریایی توصیه می شود.

شقایق دریایی موجود ظریفی است که برای رشد در آکواریوم به آب تمیز ، نور کافی و تغذیه منظم نیاز دارد . هرگونه تغییرات سبک زندگی که مطابق با این استاندارد نباشد ، بر سلامتی آنها تأثیر منفی می گذارد و قبل از اینکه تغییر را درک کنید ، ممکن است خیلی دیر باشد. اسکیمر به ایجاد یک محیط قابل زندگی برای شقایق ها به شما کمک می کند .

۱۶. به چه سایز پروتئین اسکیمر نیاز داریم؟

یکی از ویژگی های اساسی که قبل از خرید اسکیمر باید به آن توجه کرد ، اندازه آن است. سازندگان اسکیمرها معمولاً اندازه آکواریوم مناسب برای اسکیمر را اعلام می کنند . همچنین ، حجم آب آکواریوم خود را در نظر بگیرید و اطمینان حاصل کنید که ظرفیت نامی دریافت هوا از اسکیمر برای اندازه مخزن شما کافی است.

آکواریوم های شلوغ با تعداد زیادی از آبزیان به طور معمول به یک اسکیمر بزرگ نیاز دارند.

با این حال ، یک اسکیمر که برای آکواریوم شما بیش از حد بزرگ است ، می تواند بیش از سود آن آسیب برساند . یک اسکیمر بزرگ به اندازه کافی کار نمی کند و نتیجه یک مخزن نیمه تمیز است.

ترجمه و تدوین : مهدی عماد پور

نوشته پروتئین اسکیمر چیست : نحوه کارکرد ، مزایا و سئوالات متداول اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.

قسمت اول

طی دهه اولی که از آکواریوم نگهداری می‌کردم، تنها تانک‌های آب شیرین داشتم. همواره تانک‌های آب شور برای من اغوا کننده و دلفریب بودند، اما آنها را فراتر از توانایی‌های خود می‌دیدم. علاوه‌بر این، همه‌جا شنیده و خوانده‌بودم که نگهداری از آکواریوم‌های آب شور نیاز به صرف زمان و تجربه بیشتر داشته. همچنین افراد را در مقابل قدم‌های اشتباه نسبت به یک تانک آب شیرین، سخت‌تر تنبیه خواهد کرد.

ضمنا همیشه در خصوص آکواریوم آب شور، صحبت از تجهیزاتی با تکنولوژی بالاتر بوده است. مانند: پروتئین اسکیمر، انواع نورهای خاص، برخی متریال‌های مرموز مانند لایوراک و…،  هزینه‌های بسیار بالا مثلا معادل درآمد یک هفته درماه و… شنیده‌ها همواره پر بود از کلمات مخفف عجیب. مانند: SG، MH، SPS، LPS، RO/DI که باعث می‌شد حس کنم برای درک آنها نیاز به یک کلید رمزگشا دارم . (تا صرفا بتوانم صحبت‌های فعالان این بخش را درک کنم.)

اما بعد از آن اتفاقی بامزه افتاد که موجب شد سرانجام بیشتر از ۲۰ سال پیش، در گودال آکواریوم‌های آب شور بیافتم. نهایتا فهمیدم که ترس‌های من بی دلیل بوده است. این برای‌من زمانی که افسانه‌‎های مرتبط با نگهداری از یک آکواریوم آب شور به یک‌تجربه واقعی بی‌نظیر تبدیل‌شدند، اتفاق‌افتاد.

باورهای پوچ افسانه گونه درمورد تانک‎های آب شور

افسانه: نگهداری از تانک آب شور سخت‎تر از تانک آب شیرین است.

درمیان مهمترین افسانه‌های پیرامون سیستم‎های آب شور، سخت‌بودن نگهداری آن نسبت‌به یک تانک آب شیرین از جمله معروف‎ترین آنهاست. این باور غلط است؛ اگرچه نگهداری از یک تانک پر از انواع ریف، بخصوص انواع آکروپورا، صدف‎های Tridacna، به صورت مشخصی سخت‎تر و چالش برانگیزتر از نگهداری یک تانک آب شیرین گوپی و دم‌شمشیری است، اما نگهداری از یک تانک حرفه‌ای گیاهی می‌تواند به اندازه یک تانک دارای ریف سخت و چالشی باشد.

درهمین راستا، راه‎اندازی یک تانک آب شیرین دارای ماهی‎های حساس که نیاز به توجه ویژه دارند (مانند دیسکس‌ها.)، به مراتب سخت‌تر از نگهداری یک تانک آب شور با ماهی‎ها پرطاقت (مانند انواع دمسل و کاردینال.) خواهد بود. بنابراین هیچ جمله‎ مطلقی در خصوص سخت‌تر بودن نگهداری از آکواریوم آب شور نسبت به آکواریوم آب شیرین نمی‌تواند صحیح و کامل باشد.

افسانه: تانک‌های آب شور همواره هزینه بالایی دارند.

یکی از افسانه‌های رایج که ارزش باطل کردن را دارد، این است که داشتن یک تانک آب شور لزوما باید با خرید تجهیزات گران قیمت و دارای تکنولوژی بالا همراه باشد. درحال حاضر در اینکه که افراد زیادی وجود دارند که تانک‌های بسیار گران قیمت با انواع تجهیزات و راکتورهای مخصوص تصفیه آب، انواع ابزار اتوماتیک کنترلی و نظارتی پارامترهای آب و تزریق مکانیزه رنج گسترده‌ای از مکمل‌ها مانند کلسیم را استفاده می‌کنند، بحثی نیست. اما بسیاری از این‌تجهیزات، در عین‌حال که بسیارمفید هستند، حیاتی‌نبوده. به عبارتی بدون آنها نیز می‌توان یک‌سیستم آب شور موفق را تجربه‌کرد.

تصویر سامپ یک سیستم آب شور که می‌تواند برای کسی که تجربه‌ای از آن ندارد، هیجان‌انگیز و در عین حال ترسناک نیز باشد

در واقع، داشتن یک تانک موفق آب شور را می توان به راحتی با داشتن تنها یک پروتئین اسکیمر، نور مناسب، یک هیتر و یک پمپ جهت ایجاد چرخش آب، راه‌اندازی کرد. اینکه چه میزان علاقه داشته باشید سیستم‌تان پیچیده باشد، به شما ارتباط دارد. البته که هرچه سیستم شما ساده‌تر باشد، لازم است که به روش‌های قدیمی‌تر یعنی رسیدگی‌های دستی به منظور نگهداری از ساکنین تانک مراجعه کرد.

و اما نقاط مشترک

تغییر از آکواریوم آب شیرین به شور به معنی شروع از صفر نیست. بسیاری از تکنیک‌ها و اصولی که در تانک‌های آب شیرین به منظور موفقیت استفاده می‌شود مستقیما یا حداقل با تغییرات اندکی قابل استفاده در تانک‌های آب شور نیز می‌باشند. درادامه برخی از این نقاط مشترک را بررسی می‌کنیم.

سیکل

بله، درست است. تمام آن چیزی که درخصوص سیکل تانک آب شیرین یاد گرفته‌اید، به عنوان مثال لزوم ایجاد حجم مناسبی از باکتری‌های مفید ازت‌خوار به منظور تبدیل آمونیاک کشنده به نیتریت و سپس نیترات، دقیقا در سیستم‌های آب شور نیز برقرار است. نوع باکتری‌ها ممکن است متفاوت باشد، اما این فرآیند دقیقا مشابه بوده و به همان اندازه نیز در نگهداری موجودات سیستم آب شورتان مهم است.

تمام آن چیزی که درخصوص سیکل تانک آب شیرین یاد گرفته‌اید،  دقیقا در سیستم‌های آب شور نیز برقرار است

اگرچه، از نظر من که تجربه نگهداری هر دو سیستم آب شور و شیرین را داشته‌ام، به شدت معتقد هستم که به واسطه حضور لایوراک‌ها، سیکل کردن یک تانک آب شور به مراتب ساده‌تر از یک تانک آب شیرین است. این صخره‌ها هر آنچه که برای سیکل کردن تانک آب شور نیاز است، مانند انواع باکتری‌های ازت‌خوار هوازی، سطح بسیار گسترده برای رشد این باکتری‌ها، حتی منبع آمونیاک که ناشی از مرگ برخی از موجودات ساکن در آنها می‌باشد و… را فراهم می‌کنند.

تعویض آب

تعویض آب منظم، چه به صورت ۱۰ درصد هفتگی باشد یا ۲۰ درصد یک هفته درمیان، به منظور حذف ذرات معلق به عنوان یک روش موثر در نگهداری آکواریوم‌های آب شور دقیقا مشابه سیستم‌های آب شیرین عمل می‌کند. با این تفاوت که در تانک‌های آب شور، چند روز قبل از افزودن آب به تانک باید نمک را با آب مخلوط کرد. با هوادهی و گرم کردن آب در هنگام افزودن نمک یک روز قبل‌ از تعویض آب، می‌توان از تطابق پارامترها (مانند دما، میزان نمک و غیره) با آب آکواریوم پیش از افزودن آن به تانک، اطمینان حاصل کرد.

تعویض آب منظم، به منظور حذف ذرات معلق به عنوان یک روش موثر در نگهداری آکواریوم‌های آب شور دقیقا مشابه سیستم‌های آب شیرین عمل می‌کند

آب به آب و قرنطینه کردن ماهی‌ها

عمل آب به آب کردن ماهی‌های تازه خریداری شده به منظورتطابق بهتر آنها با شرایط و پارامترهای جدید، یکی دیگر از تشابهات هردو سیستم شیرین و شور است. ازطرفی به منظور جلوگیری از ظهور بیماری‎ها، تمام موجودات زنده جدید خریداری شده قبل از اضافه شدن به آکواریوم باید در یک تانک مجزا قرنطینه شده و زیر نظر گرفته شوند تا از سلامت آنها و یا انجام درمان مناسب درصورت مریض بودنشان، اطمینان حاصل شود. توصیه من قرنطینه حداقل چهار هفته است که زمان کافی برای بروز علایم هرگونه بیماری خواهد بود. در صورت وجود بیماری، بعد از انجام درمان مناسب و پایان یافتن علایم آن، لازم است که قرنطینه چهار هفته دیگر ادامه یابد.

تمام علاقه‌مندان آکواریوم‌های آب شیرین، از اهمیت آب به آب و قرنطینه‌کردن ماهی‌های تازه‌وارد قبل‌از ورود آنها به تانک‌اصلی آگاه‌هستند

جمعیت و تغذیه مناسب ساکنین

مخاطرات اضافه کردن بیش از اندازه موجودات تانک یا تغذیه بسیار زیاد آنها در تانک آب شور و شیرین مشابه است. در چنین شرایطی بار بیولوژیکی بیش از اندازه یا سطح بالای مواد زائد محلول در آب ناشی ازتجزیه غذاها، همگی می‌توانند موجب تسریع تکمیل شدن ظرفیت سیستم فیلتراسیون بیولوژیکی و درنهایت افزایش سطح آمونیاک کشنده در آکواریوم گردند.

تست منظم پارامترهای آب

تست کردن منظم پارامترهای مهم آب مانند پی‌اچ، نیترات، نیتریت و آمونیاک برای هر دو آکواریوم آب شور و شیرین حیاتی است. تست کردن منظم پارامترهای آب جهت اطمینان از اینکه آنها در گستره مناسب خود قرار گرفته‌اند به علاقه‌مندان اجازه می‌دهد تا هرگونه تغییرات خارج از محدوده را سریعتر دریافته و قبل از به خطر افتادن سلامتی و جان موجودات زنده موجود در آکواریوم، به فکر چاره باشند.

تست کردن منظم پارامترهای آب در هر دو سیستم شیرین و شور اهمیت ویژه‌ای دارد.

نگرانی‎های مربوط به سازگاری موجودات

خشونت

خشونت ناشی از قلمروطلبی موجودات نیز یکی مشترکات دو دنیای آب شور و شیرین است. علاقه‌مندان به تانک‌های آب شیرین که مرتبا در حال جستجو در خصوص رفتار و خلقیات گونه‌های مختلف به منظور استفاده از اطلاعات دریافتی و تصمیم‌گیری درباره چگونگی نگهداری آنها در کنار یکدیگر هستند. لازم است برای موفقیت و دوری از خشونت و کاهش قلمروطلبی موجودات آکواریوم، رویه مشابه‎ای را در تانک‌های آب شوردنبال کنند.

نگهداری گروهی

با این حال اگر تاکنون نتوانستم به این موضوع اشاره کنم که ممکن است با مواردی از ناسازگاری که قبلا با آن مواجه نشده‌ایم اشاره کنم، جای تاسف دارد. برای مثال: ممکن است جالب باشد بدانید در گونه‌های آب‌شور، در بیشتر مواقع نگهداری از ماهی‌های هم‌نوع با مشکل همراه‌خواهدبود.

در نگهداری گروهی ماهی‌ها در آکواریوم‌های آب شور نیاز به دقت بیشتری وجود دارد.

شاید علاقه مند به مطالعه: مقاله ماهی هتی مناسب تانک های نانو باشید

اگرچه قطعا موارد استثنای قابل توجهی نیز وجود دارد. مانند کرومیس‌ها، نگهداری بیش از یک عدد از بسیار از گونه‎ها در این تجارت، به مفهوم درگیری دایمی خواهد بود. این درحالیست که برای علاقه‌مندان تانک‌های آب شیرین نگهداری از تتراها و بارب‌ها به صورت گروهی به یک عادت تبدیل شده. طبیعتا ترک آن ممکن است زمانبر باشد.

مرجان‌ها

آکواریوم‌داران‌مبتدی در سیستم‌های آب‌شور که برای نگهداری از ریف‌ها تلاش‌می‌کنند، با موارد جدیدی از سازگاری مواجه‌خواهندشد. علاوه بر اطمینان از سازگاری ماهی‌ها در آکواریوم، لازم است که…

1. از همزیستی ماهی‌ها با مرجان‎ها (اینکه آنها را گاز نگیرند یا حتی نخورند)،
2. سازگاری مرجان‌ها با یکدیگر و سایر بی‌مهرگان ساکن در آکواریوم،

مطمئن شوند.

نکته آخری که اشاره شد، یعنی همزیستی مرجان‌ها شاید یکی از مشکل‌ترین مواردی باشد که افراد تازه‌کار با آن مواجه هستند زیرا نوع پرخاشگری مرجان‌ها اساسا متفاوت از خشونتی است که ماهی‌ها نسبت به یکدیگر می‌ورزند.

مرجان‌ها ممکن است نتوانند یکدیگر را گاز بگیرند یا همدیگر را مانند ماهی‌ها تعقیب کنند. اما می‌توانند از انواع دسیسه‌های دزدکی برای دفاع یا حمله استفاده کنند. وابسته به نوع گونه، آنها می‌توانند…

• با تولید و ترشح انواع مواد شیمیایی به داخل آب باعث مرگ یا محدود شدن رشد سایر مرجان‌ها شوند،
• با استفاده ازشاخک‌های بلند یکدیگر را نیش بزنند،
• با بیرون انداختن رشته‌های روده‌ای خود سایرین را هضم کنند،
• یا با رشد سریع‌تر یا قرارگرفتن بر روی یکدیگر فضای بیشتری را تصاحب کنند.

تمام این‌ها به معنی آن‌است که درهنگام انتخاب گونه‌های مختلف برای آکواریوم، لازم‌است تحقیقات و مطالعات وسیعی انجام گیرد. حتی در خصوص محل قرارگیری آنها در تانک دقت مورد نیاز صورت گیرد.

نوع پرخاشگری مرجان‌ها اساسا متفاوت از خشونتی است که ماهی‌ها نسبت به یکدیگر می‌ورزند

پایان بخش اول

نوشته: Jeff Kurtz

ترجمه و تدوین: وحید پازوکی

لطفا به حق کپی رایت نسیم یاس و نویسنده احترام بگذارید

نوشته تغییر آکوایوم آب شیرین به آب شور – قسمت اول اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.

داشتن یک تانک آب شور سالم وموفق ممکن است چالش برانگیز باشد. هرچند درعین حال می‌تواند نتیجه بسیار هیجان‌انگیزی داشته باشد. در ادامه با نسیم یاس به مشکلات معمول و همچنین حل مرتبط با مشکلات آکواریوم آب شور می‌پردازیم.

هر آکواریوم‌دار باتجربه‌ای به شما خواهد گفت که موارد بیشتری در نگهداری تانک‎های آب شور نسبت به یک تانک آب شیرین باید درنظر گرفته شود. این دقیقا یک حقیقت است. اما صرفا به دلیل اینکه داشتن یک آکواریوم آب شور موفق ممکن است سخت‌تر باشد، به معنی آن نخواهد بود که ارزش ریسک کردن ندارد.

ماهی‌های آب شور یکی از رنگارنگ‌ترین موجودات کره خاکی هستند و نگهداری از آنها در یک تانک سرحال، می تواند جذابیت‌های به مراتب بیشتری داشته باشد. اگر تجربه نگهداری از یک تانک آب شور را نداشته باشید، در اینجا با معمول‌ترین مشکلات این آکواریوم‌ها آشنا می‌شویم:

تعدادی از  مشکلات آکواریوم آب شور

۱- تغییرات دما 

یکی از ساده‌ترین و در عین حال یکی از مهمترین مواردی که باید در نگهداری یک آکواریوم آب شور موفق در نظر داشته باشیم ثبات دمایی تانک خواهد بود. دما ایده‌آل ممکن است تا حدودی بستگی به نوع ماهی‌ای که نگهداری می‌کنید داشته باشد، اما هدف شما باید حفظ دما درمحدوده۲۲ تا ۲۹ درجه سانتیگراد و شاید حتی در محدوده دمایی بهتر، یعنی بین ۲۴ تا ۲۷ درجه سانتیگراد باشد. حفظ این دما به خصوص اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که تغییرات دمایی زیادی دارد، سخت‌تر خواهد بود. بهترین روش استفاده از یک یا دو هیتر (درصورت داشتن تانک بزرگ) اتوماتیک و دقیق است. از طرفی لازم است تانک را از نور مستقیم خورشید و نیز سیستم تهویه خانگی دور نگه‌داشت.

۲- رشد جلبک

رشد جلبک‌ها مشکلی است که تنها محدود به تانک‌های آب شیرین نیست. فاکتورهای متعددی وجود دارد که می‌تواند به رشد جلبک‌ها کمک کند که البته کنترل کردن بیشتر آنها نسبتا ساده است. جلبک‌ها مانند سایر موجودات زنده برای رشد و نمو نیاز به یکسری پارامترها و مواد غذایی دارند که در صورت دردسترس بودن این موارد، می تواند سبب سرعت گرفتن رشد آنها شود. تعویض‌های دوره‌ای آب یکی از بهترین روش‌ها به منظور خارج نمودن مواد زائد اضافی از آکواریوم است، موادی که می‌تواند به عنوان ماده غذایی مورد نیاز جلبک‌ها مورد استفاده قرار گرفته و منجر به سرعت گرفتن رشد آنها گردد. داشتن یک سیستم فیلتراسیون با کیفیت نیز می‌تواند به شما برای محدود کردن این مواد اضافی کمک نماید.

علاوه‌بر کاهش رشد جلبک‌ها، لازم‌است که یادبگیرید چگونه از شر جلبک‌های رشد کرده در تانک و بر روی دکوراسیون خلاص‌شوید. خارج کردن دکوراسیون و اسپری کردن آنها با سفیدکننده‌های رقیق شده و سپس تمیز کردن جلبک ها با استفاده از یک فرچه یا مسواک قبل از شستن و بازگرداندن آنها به تانک، یکی از روش‌های تمیز کردن دکوراسیون است. برای جلبک هایی که روی شیشه رشد کرده‌اند می توانید از مگنت های مخصوص شیشه، یک فرچه تمیز کننده یا حتی یک تیغ استفاده کنید. البته اضافه کردن ماهی یا بی‌مهرگان جلبک خوار به آکواریوم هم کمک شایانی در این رابطه خواهد کرد. فقط به خاطر داشته باشید که انواع مختلفی از جلبک های آب شور وجود دارند. مشخص نمایید که کدام یک برای شما مشکل ساز هستند و جلبک خوار خود را بر همین اساس انتخاب کنید.

۳- آب زرد یا ابری از جمله مشکلات آکواریوم آب شور

هر زمان که شیمی آب در تانک شما تغییر نماید، احتمالا شما بعضی از نشانه‌های فیزیکی مرتبط مانند تغییر کیفیت آب، رنگ، وضوح و… را مشاهده خواهید کرد. اگر آب آکواریوم آب شور شما ابری شود، معمولا نشانه ای برای نیاز به تمیزکاری اساسی تانک خواهد بود. ذرات ریز، مانند تکه‌های غذای خورده نشده یا فضولات ماهی‌ها تحت عنوان ذرات لکه‌دار، درصورتی که از کنترل خارج شوند همانقدر که می‌توانند بر روی بستر تانک تجمع کنند. می توانند در آب اشباع گردند.
بهترین روش برای خلاص شدن از این ذرات استفاده از یک فیلتر سطلی یا فیلتر آویز یا سامپ است تا بتواند از طریق تصفیه مکانیکی آنها را تا حد زیادی از آب خارج نمایند. اگر اکنون یکی از سیستم‌ها را بر روی تانک خود نصب کرده‌اید، لازم است مطابق برنامه مشخصی آنرا چک نمایید تا قبل از رسیدن موعد، آنرا را تمیز کنید.

آب آکواریوم آب شور علاوه بر ابری شدن، می تواند تغییر رنگ داده و به مرور زرد رنگ شود. این مساله عمدتا به کندی صورت می‌گیرد. مخصوصا اگر به آن رسیدگی نشود می‌تواند به یک مشکل خیلی بزرگ تبدیل شود. معمول‌ترین متهم برای زرد رنگ شدن آب، تجمع ترکیبات آلی است که عموما ناشی از تجزیه مواد زائد می‌باشد.
بهترین روش برای جلوگیری از چنین پدیده‌ای در اولین قدم، داشتن برنامه‌های دوره‌ای تعویض آب می‌باشد. اگر درحال حاضر تعویض آب دوره‌ای را انجام می‌دهید و همچنان با مشکل زرد شدن آب مواجه هستید، فواصل تعویض آب را کاهش دهید. همچنین ممکن است استفاده از کربن اکتیو با کیفیت در سیستم فیلتراسیون آکواریوم یا اضافه کردن یک فیلتر ساکس به منظور بهبود بخشیدن تصفیه مکانیکی تانک، بتواند کمک بزرگی برای شما باشد.

۴- پرخاشگری ماهی‌های آکواریوم

درعین حال که تنوع فراوانی از ماهی‌های آب شور وجود دارند که می توانند به خوبی در یک تانک عمومی نگهداری شوند. تقریبا به همان مقدار ماهی‎هایی وجود دارند که برای این منظور مناسب نیستند. پیش از پرکردن تانکتان، لازم است که درخصوص سازگاری ماهی‌هایی که قرار است در کنار هم نگهداری نمایید و نیز درخصوص هماهنگی آنها با شرایط تانکتان، تحقیق کرده باشید. اگرچه حتی با دقت کردن نیز همچنان ممکن است با مشکل پرخاشگری ماهی‌ها در آکواریوم مواجه شوید. اگر برای شما جداسازی ماهی پرخاشگر ممکن نباشد، کارهای کمی وجود دارد که ممکن است بتواند به شما کمک کند.

به عنوان مثال:

می‌توانید از بزرگ بودن کافی آکواریوم‌تان به منظور ایجاد آرامش کافی برای نگهداری ماهی‌ها در کنار یکدیگر اطمینان حاصل کنید. قدم بعدی این است که به اندازه زیادی فضای مناسب مانند ایجاد غارهای طبیعی در بین صخره‌ها یا استفاده از گلدانهای سفالی برای مخفی شدن ماهی‎ها ایجاد کنید. استفاده از دکوراسیون برای از بین بردن یکنواختی و تقسیم تانک به چندین قلمروی طبیعی نیز می‌تواند کمک موثری برای کاهش میزان پرخاشگری ماهی‌ها نسبت به یکدیگر باشد.

۵- بیماری‌های ماهیان آب شور

صرفنظر از نوع تانکی که دارید یا نوع ماهیانی که نگهداری می‌کنید، در برخی مواقع با بیمارشدن ماهی‌ها مواجه‌خواهیدشد. دو نوع از مرسوم‌ترین بیماری‌هایی که ماهی‌های آب شور را آلوده‌می‌کند: بیماری سفیدک و بیماری مخملک هستند.

این دو بیماری (والبته بسیاری دیگر از بیماری‌ها) به شدت مسری بوده و درصورتی که درمان نشوند سریعا در بین ماهی‌ها پخش می‌شوند. در بسیاری از موارد این مریضی‌ها برای ماهی‌ها کشنده هستند. زیرا نه تنها درمان این بیماری‌ها بر روی فیلتراسیون بیولوژیکی، لایو راک‌ها، بستر زنده و سایر ساکنین زنده آکواریوم تاثیرگذار می باشد، بلکه به مهارت نیز نیاز دارد.

قرنطینه‌کردن ساکنین‌جدید برای حداقل دوهفته پیش از معرفی آنها به آکواریوم به منظور اطمینان از سلامتی آنها انجام می‌شود. البته این کار برای عدم انتقال هرگونه بیماری ناشناخته یک الزام محسوب می‌شود. همچنین لازم است که شما از هیچ تلاشی به منظور بالا نگهداشتن کیفیت آب فروگذار نکنید. زیرا بسیاری از بیماری‌ها با کاهش کیفیت آب ظاهر می‌شوند. همچنین پایین بودن کیفیت آب موجب تضعیف سیستم ایمنی بدن ماهی‌ها شده. آنها را درمعرض ابتلا به انواع بیماری‌ها قرار می‌دهد.

این موارد تنها برخی از مشکلاتی است که می تواند یک فرد دارنده آکواریوم آب شور را درگیر خود نماید. سروکار داشتن با مشکلات بخشی از واقعیت تبدیل شدن به یک آکواریوم دار باتجربه است. مواجهه با هر مشکلی در واقع فرصتی برای یادگرفتن چیزهای جدید است. بنابراین در هنگام مواجه شدن با یک مشکل جدید، تسلیم نشوید و برای یافت راه‌حل مناسب تلاش کنید.

نوشته و گردآوری : وحید پازوکی

لطفا به حق کپی رایت نسیم یاس و نویسنده احترام بگذارید

نوشته چگونه مشکلات معمول یک تانک آب شور را حل کنیم؟ اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.

آشنایی با انتخاب سیستم نور مناسب برای آکواریوم ریف یا مرجانی

با سلام خدمت تمامی ریفرهای عزیز در این مقاله قصد دارم بدون پرداختن به مسائل پیچیده ای مثل پار ، لومن و کلوین شما را در انتخاب بهترین سیستم نور ریف که سلامت سیستم شما را تضمین کند راهنمایی کنم .

خب اولین دو راهی که با اون مواجه میشویم انتخاب بین پنل های شرکتی و دستسازdiy هستش .بسیاری از دوستان نتایج رضایت بخشی از سیستم های دستساز میگیرند اما قطعا توانایی سیستم های شرکتی را در حفظ رنگ و کیفیت مرجان های حرفه ای از خانواده sps مثل اکروپورا و مونتی پورا را ندارند.

در کنار همه اینها دوستانی که به ساخت سیستم های led اقدام میکنند از دستگاه پار سنج استفاده نمیکنند که در این صورت انگار با چشم بسته کار میکنند چون اطلاعی از بهره نوری سیستم ندارند .

برای مثال تصویر بالا پار نوری سیستم نور kessil را نشان میدهد اما همچین اطلاعاتی از سیستم های دستساز در دسترس نیست.

سیستم های متداول نور آکواریوم ریف در بازار

حالا برویم سراغ سیستم های متداول بازار که به دو خانواده t5 و led تقسیم میشوند .

لامپ های t5

به جرات میتوان گفت که یکی از بهترین سیستم ها لامپ های t5 هستند که کیفیت مرجان ها را تضمین میکنند و با استفاده از قاب های حرفه ای مثل پاورمادیول شرکت ati و یا ماتریکس شرکت گیزمن giesemann میتوان برنامه طلوع و غروب خورشید را پیاده سازی کرد اما بزرگترین عیب آنها طول عمر کوتاه آنهاست و نکته دیگر اینکه حتی شرکت ati والواشر های ال ای دی تولید کرده است تا کاربران به قاب مهتابی خود ضمیمه کنند.

لامپ های led

پس همانطور که پیداست آینده آکواریوم داری حرفه ای متعلق به سیستم های led است. میرسیم به بحث اصلی یعنی سیستم های ال ای دی حرفه ای . پنل های حرفه ای دارای کاربری های متنوعی هستند . دسته اول نور های نقطه ای یا spot lights هستند. مساحت معینی را پوشش میدهند و برای تانک های بزرگتر چندین پنل از آنها نیاز است و امکان مانور بیشتری درباره نقاط تاریک تانک به ریفرها میدهد.

مخصوصا درمورد مرجان های sps نکته دیگر نمایش تلاطم موج از طریق انعکاس نور در کف تانک است.که به shimmer معروف است. عده ای طرفداران هستند و زیبای بصری طبیعی به تانک میبخشد.

diffused light یا نور های پخش شده

مورد بعدی diffused light یا نور های پخش شده هستند که سطح وسیع تری را پوشش میدهند و توانایی ایجاد shimmer را ندارند و مورد پسند عده کثیری نیز میباشد .این نورها با قرار گرفتن قطعه ای به نام diffuser توانایی حداکثری خود را به نمایش میگذارند.

به‌طور کلی سیستم‌های led توانایی شبیه‌سازی طلوع و غروب هوای بارانی ابری و رعد و برق را دارا میباشند.

و از طریق موبایل قابل برنامه ریزی هستند. درنهایت نتیجه‌گیری از این تاپیک و تصمیم به‌عهده شماست. اما با توجه به هزینه‌های گزاف سیستم نور اقتصادی‌ترین مورد چه از نظر راندمان و چه از نظر مصرف برق سیستم‌های ال‌ای‌دی هستند.

امیدوارم این مقاله مختصر ارائه شده در نسیم یاس ، تمامی ابعادی را که تا به حال به آنها توجه نشده را برای شما روشن کرده باشد .در ضمن تمامی مطالب نوشته اینجانب بوده و از هیچ یک از سایت های داخلی یا خارجی کپی برداری نشده.

با تشکر از جناب احسان حسینی ( نویسنده )

نوشته سیستم نور آکواریوم ریف اولین بار در فروشگاه تجهیزات آکواریومی نسیم یاس. پدیدار شد.